De gouden oogst

[p. 94]

[In 't oog een late glimp der avondzon]

In 't oog een late glimp der avondzon -
drink ik verrukt uit ongeschonden schalen,
met diepe teugen, liefde's ouden wijn.
En 'k voel me als een die vreemde schatten won,
maar weet dat thans verlies is ellek dralen,
daar 't hoogste leven slechts kort van duur kan zijn.