De gouden oogst

[p. 95]

[Als een vrucht, te zwaar aan sap]

Als een vrucht, te zwaar aan sap,

straks zal vallen

van den tak -

zóó verlang

ik naar u, en wensch te grijpen
wat weêr eeuwig uit ons beiden

leven moet.

Wat ik zoek en gij dan geeft,

- zooals bij en

abrikoos -

't geurt om óns

heên, in onzelfzuchtig geluk en
boven't, na minnen, nakend wenken

van den dood.