De gouden oogst



[pagina 56]
Epitaaf voor een kind (Stierf 3 maand oud.) In November won ik 't levenslicht. 't Ander jaar begon pas, of weêr dicht sloot ik mijn moeë oogen: Moeder en kón het gedoogen. Ik at en ik sliep, en slapend loech. Nu slaap 'k nóg zoo diep, slaap nooit genoeg, toch komt geen lach verlusten 't mondje, dat vader 't lest kuste... Want 'k sloot de oogen toe, en nooit weêr deed zë open... Wachtens moê en leeds, - nu weet 'k waarom moeder in 't beiden wéént, vader's zwijgen is lijden.