Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

[p. 168]

Aan Klorinde.

'k Heb eindlyk uw gezag verbroken,

ô Reden, die 't genoegen rooft!

Ik heb het recht van 't hart gewroken

Op de ydle magt van 't suffend hoofd;

'k Heb liefdes fakkel aangestoken

En uwe fakkel uitgedoofd.

Klorinde, door my aangebeden,

Om wie ik 't wee der liefde tart,

ô Bron van 't leed, om u geleden,

En zoete heelster van die smart!

De mingod offerde u myn reden,

En ik, ik offer u myn hart.

vadé.