Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

Herdenken.

Op dezen schoonen groenen heuvel

Was eens my 't zoetst geluk bereid;

Ik was de heilrykste aller menschen:

De liefde wrocht myn zaligheid.

'k Rustte aan den boezem van myn meisje;

Wy kuschten beiden, keer om keer;

Het eene kuschje deed my sterven,

En 't ander schonk my 't leven weêr.

de parny.