Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

De starrenkyker.

Een astrologus, die, by nacht,

Den loop doorgronden ging van starren en planeten,

Viel eens, op eenmaal, onverwacht,

Al schreeuwende, in een put, en raasde als een bezeten':

Hy riep om hulp, by mensch en goôn.

Een buurman, die kwam toegetreden,

Zeî, lagchende, en op scherpen toon:

‘Zó boet ge in 't einde uw zinloosheden:

‘Gy, die, gestadig, keer op keer,

‘De starren gadesloegt en op den hemel staarde,

‘Gy, wyshoofd! kent noch geenszins de aarde,

‘En stort zelfs dáár in diepten neêr.

perrault.