De navolging van Christus

Tweede hoofdstuk.
(In het Sakrament blijkt den menschen de groote goedheid en liefde van God.)

1. Steunend, o Heer, op Uw goedheid en groote barmhartigheid, kom ik, als een ziek mensch, tot mijn Heiland, als een hongerende en dorstende tot de bron des levens, als een behoeftige tot den Koning des hemels, als een slaaf tot zijn Meester, als het schepsel tot zijn Schepper, als de verlatene tot zijn trouwen Vertrooster. Maar waaraan heb ik het te danken, dat Gij tot mij komt? Wie ben ik, dat Gij Uzelf aan mij geeft? Hoe durft de zondaar voor Uw aangezicht te verschijnen? En hoe kunt Ge U verwaardigen om tot den zondaar te komen? Gij kent Uwen knecht, en weet dus dat hij niets goeds in zich heeft, weswege Gij zoo goed voor hem zoudt moeten zijn, Ik belijd U mijne laagheid, erken Uwe goedheid, prijs Uwe barmhartigheid en breng U dank voor Uw al te groote liefde. Om U-zelfs wil toch doet Gij dit, niet om den wille van mijn verdienste, opdat Uwe goedheid nog meer in het licht trede, en ik nog meer liefde voor U voele, en er sterker van doordrongen worde, dat ik nederig moet zijn. Omdat dit U behaagt en Gij wilt dat het aldus geschiede, zoo verheug ik mij ook, dat Gij U mijner aantrekt. Als mijn ongerechtigheid mij maar niet in den weg stond!

2. O, allerzoetste en vriendelijkste Jezus, hoeveel eerbied en dankzegging en lofzinging ben ik U schul-

[p. 238]

dig, omdat ik tot mij mag nemen Uw heilig Lichaam, welks waardigheid geen enkel mensch onder woorden kan brengen! Maar wat moet ik denken, bij deze heilige Communie, nu ik nader moet treden tot mijnen Heer en Meester, dien ik niet naar behooren vermag te vereeren, en toch met vroom verlangen in mij opnemen wil? Wat kan er beters en heilzamers in mij omgaan, dan dat ik mij geheel en al voor U verdeemoedig, en Uw eindeloos erbarmen jegens mij prijs? Ja, ik prijs U, mijn Heer, en zal U lofzingen in eeuwigheid. Versmaad mij, en ik zal mij neerwerpen in den afgrond mijner onwaardigheid.

3. Zie, Gij zijt de Heilige der Heiligen, en ik ben het uitschot der zondaren. Zie, Gij buigt U tot mij over, tot mij, die niet waardig ben tot U op te zien. Zie, Gij komt tot mij, Gij wilt met mij wezen, Gij noodigt mij uit tot Uw maal. Gij wilt mij geven de hemelsche spijs en het brood der engelen, om het te verorberen, geen ander waarlijk als U-zelf, als het levende brood, dat van den Hemel is neergedaald, om aan de wereld het leven te geven.

4. Zie, welk een liefde en hoe straalt het licht der genade! hoeveel dankzegging en lof zijn wij U schuldig daarvoor! O, hoe heilbrengend en nuttig was Uw raad, toen gij dit insteldet! Hoe zoet en aangenaam was het gastmaal, waar gij U-zelf als spijs hebt gegeven! O, hoe wonderbaar is uw werking, o Heer! Hoe geweldig Uw macht! Hoe onuitsprekelijk Uw waarheid! Gij spreekt, en alles wordt, zooals Gij het wilt: en ook dit is geworden, omdat Gij het hebt bevolen.

5. Iets wonderbaars is het, dat alleen kan geloofd worden, omdat het het menschelijk verstand te boven gaat, dat Gij, mijn God en Heer, die waarlijk God zijt en tevens mensch, geheel en al vervat zijt in dien

[p. 239]

nederigen schijn van brood en wijn, en opgegeten wordt door wie U tot zich neemt, zonder dat Gij daardoor vermindert. Gij, die de Heer zijt van alle dingen, Wien 't aan niets ontbreekt, Gij hebt door Uw Sakrament in ons willen wonen; bewaar dan mijn hart en mijn lichaam voor de zonde, opdat ik, met blij en zuiver geweten, meermalen Uw mysteriën vieren moge, en ik tot mijn blijvend heil moge ontvangen datgene, wat Gij voornamelijk tot Uw eigen eer en altijddurende gedachtenis gewijd hebt en ingesteld.

6. Verblijd U, mijn ziel, en breng uw dank aan God voor een zoo edel geschenk en zoo'n wonderbaren troost, als u is gelaten in dit dal van tranen. Want, zoo dikwijls gij dit mysterie vernieuwt, en Christus' lichaam ontvangt, zooveel malen voltooit gij het werk uwer verlossing, en wordt gij alle verdiensten van Christus deelachtig. Want de liefde van Christus wordt nooit verminderd, en de rijkdom zijner verzoening wordt nooit uitgeput. Daarom moet ge er u altijd toe voorbereiden, door uw innerlijk gemoed weer als nieuw te maken, en dit groote geheimenis des heils met nauwlettende beschouwing te overpeinzen. Zóó groot, nieuw en heerlijk, behoort het u te lijken, dat gij de mis hoort of 't avondmaal neemt, alsof Christus op dezen zelfden dag ware nedergedaald voor 't eerst in den buik eener Maagd en zoo een mensch geworden, of dat hij dan aan 't kruis hangende voor de redding der menschen hadde geleden en gestorven waar.