De navolging van Christus

[p. 166]

Dertigste hoofdstuk.
(Dat de mensch alleen Gods hulp moet vragen, en nooit wanhopen, of hij Gods gunst terugkrijgen kan.)

1. Zoon, ik ben de Heer, die u versterkt op den dag der droefenis. Kom tot Mij, als het u niet goed gaat. De hemelsche vertroosting wordt het meeste hierdoor tegengehouden, dat gij zoo traaglijk er toe overgaat, te bidden. Want voordat gij ernstig begint om tot Mij te bidden, zoekt ge ondertusschen veel andere vertroostingen, en verkwikt ge u aan uiterlijkheden. Daardoor komt het dat alles u weinig baat, totdat gij bemerkt, dat Ik degene ben, die helpt wie op Mij hopen, want buiten Mij om is geen hulp, noch nuttige raad, noch eenige beterschap van langen duur. Nu echter kunt gij weer moed vatten na den storm en weer herstellen in het licht van Mijn medelijden. Want ik ben nabij, zegt de Heer, om alles weêr in orde te brengen, niet alleen geheel en al, maar zelfs overvloediglijk, ja overdadiglijk.

2. Is iets Mij ooit moeilijk? Of ben Ik gelijk aan iemand die wel zegt, maar niet doet? Waar is uw vertrouwen? Sta vast en volhard. Wees een sterk en lankmoedig man: te rechter tijd zal de troost u toevallen. Verwacht Mij, verwacht Mij. Ik zal komen en u beter maken. Wat u kwelt, is slechts een beproeving, en wat u verschrikt, is een ijdele vrees. Wat geeft het u, of ge u bezorgd maakt over de toekomst? Immers niets anders, als dat gij verdriet stapelt op verdriet? Het is genoeg, dat iedere dag zijn eigen kwelling heeft. Maar ijdel is het en dwaas, zich te ontstellen of blij te maken over wat nog komen moet, en dus over wat misschien nooit zal gebeuren.

3. Maar menschelijk is het, zich door zulke spoken

[p. 167]

van verbeelding te laten aanvechten en bedriegen, en een teeken, dat men een kleinen geest heeft, wanneer men zich zoo licht laat meetrekken door de inblazing des vijands. Want voor Deze, den Duivel, is het eenerlei, of hij met waarheid of onwaarheid bedriegt, en verleidt, en of hij iemand klein krijgt door de liefde voor het tegenwoordige, of door de vrees voor het Toekomstige. Laat daarom uw hart niet onrustig worden, noch vreezen. Geloof in Mij, en heb vertrouwen in Mijn barmhartigheid. Ik ben dikwijls het meest in uw nabijheid, als gij denkt dat ik het verste van u weg ben. En als gij denkt, dat alles is verloren, dan is soms het oogenblik aangebroken, dat gij het meeste winst en voordeel van uw verdienste kunt behalen. Niet alles is verloren, al valt iets heel anders uit dan gij denkt. Gij moet de dingen niet beoordeelen, zooals gij ze op het oogenblik voelt, noch aan een moeilijkheid, waardoor ook veroorzaakt, zóó blijven hangen en erin berusten, als waar' nu alle hoop vervlogen, om haar te boven te komen.

4. Gij moet niet denken, dat gij geheel verlaten zijt, al heb Ik u ook op het oogenblik eenig verdriet aangedaan, of u een begeerlijke vertroosting onttrokken, want op die manier, door moeilijkheden henen, moet gij in het rijk der Hemelen komen. En zonder twijfel is het beter voor u en Mijn andere knechten, dat gij geoefend wordt door tegenspoed, dan dat alles gemakkelijk naar uw wensch zou gaan. Ik weet uw verborgenste gedachten, en daarom is het beter voor uw heil, dat gij tusschenbeiden alleen wordt gelaten, zonder eenigen troost te proeven, want anders zoudt gij u zoo licht kunnen gaan verheffen op uw voorspoed, en u vleien te zijn wat ge in waarheid niet zijt. Wat Ik gegeven heb, kan ik weer wegnemen, en ook weer teruggeven, wanneer 't Mij behaagt.

[p. 168]

5. Als Ik het gegeven heb, is het toch nog Mijn, en als Ik het weer heb teruggenomen, dan heb Ik niet het uwe weggenomen, want Mijn blijft toch alle goede gave en elk volmaakt geschenk. Als Ik u moeilijkheid of eenigerlei tegenspoed bezorgd moge hebben, dan moet gij niet boos daarover worden, noch den moed daardoor verliezen: want Ik kan u spoedig verlichten, ja, den last die u bezwaart, in vreugde verkeeren. En Ik ben toch rechtvaardig, ja, zeer te prijzen, wanneer Ik zoo met u doe.

6. Begrijpt gij dit goed en ziet gij 't, zooals het waarlijk is, dan moet gij nooit, door den tegenspoed, terneergeslagen en diepbedroefd worden, maar veeleer blij zijn en dank zeggen, ja, 't als een bijzonder genoegen beschouwen, dat Ik u met smarten pijnig, zonder dat Ik u spaar. Zooals Mij de Vader heett liefgehad, heb Ik ook u lief, zeide Ik tot mijn geliefde discipelen, die Ik heb uitgezonden niet naar wereldsche vreugde, maar naar grooten strijd, niet naar eer-ambten, maar naar de verachting, niet naar lediggang maar naar waren arbeid, niet naar rust maar om veel goede vrucht tot mij aan te brengen door geduld en volharding. Mijn zoon, wees deze, mijne woorden, indachtig.