De navolging van Christus

Veertiende hoofdstuk.
(Dat men niet lichtvaardig oordeel moet spreken).

1. Let liever op u zelf, dan dat gij gaat beoordeelen wat andere menschen doen. Want als men andren gaat beoordeelen, doet men moeite om niets: men vergist zich dan maar al te dikwijls, en komt er zelfs makkelijk toe, om zonde te bedrijven: maar altijd werkt men met vrucht, als men wat men zelf doet onderzoeken en beoordeelen gaat. Want wij oordeelen over ieder ding, zooals wij 't zelf voelen: en omdat wij onszelf zoo liefhebben, gaan wij dus het juiste oordeel over iets zoo gemakkelijk kwijt. Maar als God altijd het loutere voorwerp onzer begeerten was, dan zouden wij ons niet zoo licht door den slechten invloed onzer zintuigelijke waarnemingen in de war laten maken.

2. Maar vaak is er iets van binnen bij ons verborgen of komt van buiten-af aanzetten om ons met zich mede te trekken in zijn oordeel. Velen zoeken, zonder 't zich bewust te zijn, alleen zichzelf in alles wat zij doen. Zij lijken ook in vrede te leven, wanneer de

[p. 50]

zaken uitvallen, zooals zij dat willen: maar wanneer het anders loopt als zij willen, dan worden zij plotseling onrustig en bedroefd. Door verschil van gevoelen en gedachte ontstaat er dikwijls oneenigheid tusschen vrienden en medeburgers, tusschen geestelijken en geloovigen.

3. Een oude gewoonte wordt moeielijk afgelegd, en niemand laat er zich graag toe brengen, om verder te zien dan zijn eigen belang. Indien gij liever wilt steunen op uw eigen inzicht en ijver dan op de gelatenheid en kracht van Jezus Christus, dan zult gij zelden en langzaam een wezenlijk-verlichte worden: want God wil dat wij ons geheel-en-al aan Hem onderwerpen en door onze vurige liefde tot Hem meer bereiken dan waartoe ons verstand in staat zou zijn.