Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
[pagina 70]
| |
Toon: Cupido was mijn Admirael, &c. Ofte: Wanneer de Son sijn Paerden ment.
NOu heb ick vastelick e docht //
Te vry- -en dat'et klinckt:
En 't sel oock wesen haest volbrocht,
Jae eerder dan je dinckt.
Nou mijmeren staeg mijn sinnen,
alleenich op
| |
[pagina 71]
| |
jou, men Trijn;
Ick wilder, en selder je min- - -nen,
Al sou 'et me schadelijck zijn.
2 Wel Trijntje, soete bolle Mayt,
Heb ick (mit eer in Trouw)
Niet sommes teuge jou e sayt:
Get Maysje wordt men vrouw?
Maer jy en wouwet niet willen
Maer say gheduerigh, jou Vaynt,
Laet blijven, laet loopen jou grillen,
Ick siene wel datjet niet maynt.
3 Maer datj'et qualijck hebt e raen,
Is klaer, ghelijck den dagh:
Wanght noch en wil ick niet af staen,
Maer doe noch as ick plach;
| |
[pagina 72]
| |
Jae en ick souw'et schier sweeren
By Groote-moers Ga naar margenoot† kouw-gerief,
Dat ickke niet aers en begheere
As jou, men Trijntje, men Lief.
Daerom Trijntje doet 'et nou,
Eer je angders krijgh berouw:
Moet ick noch al hooren, Neen?
'h Wil dan Liever heene tr'en.
Happ' toe! |
|