Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
[pagina 68]
| |
Toon: Haring is so bon, &c.
't KUssen is so soet, soet, soet,
Voor de bolle wanghen:
Soete Meyt je moet, moet, moet
Nou een Kus ontfanghen,
Voor, voor, voor, voor u soete Mont,
Dan wordt men quijnent hart ghesont.
2 Nu steldt schrap u koon, koon, koon,
'k Salder een op drucken,
Setje dapper schoon, schoon, schoon,
Anders selt niet lucken:
So, so, so, so dat raeckt men Hert,
En 't drijft 'er uyt de groote smert.
3 Geefme weer een Soen, Soen, Soen,
Wilje, soete Susje?
Soetert wiljet doen, doen, doen,
Geefme dan een Kusje:
Nou, nou, nou, nou strack wederom,
| |
[pagina 69]
| |
Het selme wesen wellekom.
4 Wel hoe krilligh, nu, nu, nu,
Wel hoe mach dit komen?
Benje nou so schu, schu, schu,
Selj' een Soentje schromen?
Och! och! och! och! hoe ken dat zijn,
Dat ghy dat weygert nou aen mijn?
5 Mocht ick 't soet staegh aen, aen, aen
Vwe lipjes rapen,
'k Sou noyt henen gaen, gaen, gaen
Eten, drincken, slapen,
Maer, maer, maer, maer sou zijn gerust,
Als ick of ghy maer wierdt Ghekust.
O ho! dat smaect.
Het Kussen is wel soet, ghelijck 't bestaet in reden,
Maer ellick diemen Soent, moet hartigh zijn ghebeden,
Maer dat en hindert niet, ten maeckt'et niet eens wrangh,
Want hoe mijn Nymph min wil: hoe meerder ick verlangh.
Liever. |
|