Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Voyse: Polyphemus, &c.
KOmt mijn Zieltjen wilt be-ooghen // Wiens vermooghen
Gantsch en gaer leght in u macht:
Wilt doch helpen uyt het lijen // En verblijen
Die nae u Weer-liefde wacht.
2 Wilt het woordtjen Neen verdrencken // Ende schencken
V Dienaer 't ghewenschte Jae,
't Gheen hy met een groot verlanghen // Sal ontfanghen;
Spoeyt u Lief, ey doet sulckx dra.
3 Dan sal trouwheydt steedts vermeeren // Jae beheeren
Onse Herten, eens ghesint,
Die in Liefden sullen bloeyen // Ende groeyen,
Dat gheen trouwer Twee men vindt.
4 Waer nae langher onse lusjes // Soete kusjes
Op-ghehouden? Ach! ick smacht,
Moet ick langher legghen hijghen // Nae 't verkrijghen
Van Mins soetheydt, dagh en nacht?
| |
[pagina 30]
| |
5 Dus Beminde wilt u Ooren // Niet als voren
Neyghen van u trouwe Slaef:
Maer u soete Minne-lonckjes // Herte-vonckjes
Off'ren aen my, tot een gaef.
6 Tot een teecken van Weer-minne // 't Welck mijn sinne
Warren sal in Liefdens net,
Daer ick nimmer uyt sal raecken // Maer u kaecken
Kussen sal in 't Echte-bedt.
Tucht baert vrucht. |
|