Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
[pagina 27]
| |
Stemme: Carileen.
Coridon.
SYlvia, dus eensaem met u Schaepjes,
Dwalend' langhs de dorre Strandt,
Schoon dat Phoebus sijn best
Daelt nae het West,
En duysterheydt bespreydt het gantsche landt?
Keert weer nae
De Rey van d'Harders knaepjes,
Die u sacht ghewolde Vee
Verschoonen sullen, soo
Van dranck als stroo,
En boeten haer grage lust, van liever-lee;
Dus vliedt van Thetis
Stroomen, en verkiest
't Landt, eer 't u leet is,
En u Vee verliest
Het spoor // Ey hoor
| |
[pagina 28]
| |
Doch nae mijn bee:
Ghebiedt // Ende siet,
Coridon wil graegh mee.
Sylvia.
2 Coridon offert dees dienst een ander,
Die wel licht veel meer vermaeck
Sal scheppen in u tael,
En soet onthael,
Als Sylvia, die nae d'eensaemheydt haeck:
Merckt dit kon
Oock (midts dat aen malkander
Ghy en Galathe verplicht
Zijt) baren jalousy:
Dies 'k bid ghy my
Verschoont, en thoont dieswegen ghy my zwicht,
En ooght het Vee nae
Van u Harderin,
'k Meen Galathea,
Wenschend' waere Min
| |
[pagina 29]
| |
Noyt wijckt // Maer blijckt // Door trouwheydts trouw,
En vlecht // T'saem in d'Echt // 't Gheen menigh garen souw.
|
|