Boertige en ernstige minnezangen

[p. 129]

[k' Wil op Venus snaaren niet meer veedelen]

Air: C'est le Dieu des eaux qui va paroître.

k' Wil op Venus snaaren niet meer veedelen,
Want zy brengt de rykste tot beedelen.
Alhaar gezoen,, Is haar te doen, Om boer of eedelen,
Kaal te plukken als een hoen.

'k Weet myn schyven anders uit te zoetelen,

'k Heb den bras van 't fijmelen en troetelen.

Al haar géstreel,, Zou by myn keel,

Een mensch verhoetelen,

'k Hou de strykstok van de veel.

Zou ik dus myn goed en verdattelen,

'k Laat my van de liefde zo niet martelen.

'k Ben voor myn geld,, Beter besteld;

Schoon ik leg te spartelen,

Van den wyn ter neer gevelt.

'k Laat de Min voor heidens en voor Turken,

Voor roffiaanen en voor schurken,

O koele wyn,, Vogt van de Ryn,, Mag ik u lurken,

'k Lach eens met de minnepyn.