Boertige en ernstige minnezangen

[p. 128]

Berouw van Trouw.

Waar is dan de tyd gebleven, Die ik eertyts zonder

zorg versleet; Daar ik aan een blok myn jonge leven

Nu moet enden tot myn leet. Och ik zie nu anders

niet Als hartzeer en verdriet, Nu 't ben an dat wyf besteet

Moest ik om het geltje trouwen

Een boosaardig en een leelyk wyf?

Hoe bedroeft zit ik myn hooft te klouwen!

'k wensch haar als een bout zo styf.

Stak haar doch maar eens de moort,

Ik leefde als het behoort,

In zoeter tydverdryf. K. Zweerts.