Sorella

[p. 82]

Vermaning

De vrucht verboden plukkend voor haar lusten,
Haar schoonheid greep wat liefdevreugd haar bood.
En trotsch herdenkt zij hoe ze een echtgenoot
Stal van zijn vrouw en hoe zijn lippen kusten
En triomfantlijk lacht de tanden bloot
En prêekt die andre: - ‘Leer als ik berusten!
Herdenken blijft, wanneer de jeugd ons vlood.’

Doch de andre droef herdenkt haar arm verleden:
Verboden liefde sterk en fier bestreden
En stille tranen, onverhoorde beden
En vreugdverlangen, áltoos onvoldaan -
En koû van smart bevangt haar moede leden,
Als 't hongrend kind, dat niet kan slapen gaan.