Sorella

[p. 75]

In zijn spreekkamer

Haar vingren kozend glijden langs de deelen.
't Geleende boek, dat schuiven zij daartusschen.
Zijn tafel, d' armstoel en 't fluweelen kussen,
Al wat hij aanroert moet zij even streelen.

Seringengeur waait binne' en vogelkweelen.
Hoe bloeit zijn tuin! Hoe vroolijk roepen musschen!
Hun blij gekwetter lijkt geluid van kussen.
Zie op die bank de zon met lommer spelen!

Hij komt - zijn hand - Haar wangen brandend blozen.
Stil, de oogen neer, zij reikt haar blanke rozen.
De blos verraadt, maar de oogen, die verzwegen 't.

't Recept - een boek - Dan rent zij weg - Verkoelen
Zou wind dien blos? En zal de liefste voelen
Hoe vroom haar liefde héél zijn woning zegent?