Nieuwe verzen

[p. 83]

IX

Nu is de boschgrond groen en geel en bruin,
Donsweek van mos en ruig van beukenoten,
Vol donkre zwammen, rosse bramenloten
En gouden blaadren - 't lijkt een feeëntuin.

Gezeefd door wolkengrijs komt licht gevloten
Mat parelkleurig door de boomen schuin.
En telkens tikkelt uit een ijle kruin
Een nootje neer. - De hemel blijft gesloten.

Op 't fijngespeerde bladbestrooide gras
Nu buige' en knielen meisjes blond en knapen,
Om mandje en zak met nootjes vol te rapen
En roepen juichend wie er 't meeste las.
Têer, langs de laan, is 't groen van koorn en rapen.
In 't bruine ploegland blankt een regenplas.