Nieuwe verzen

[p. 82]

VIII

Kastanjebruin zijn de omgeploegde landen,
Rosgoud, de losgebonden haverschoven,
Bleekblond, de stoppellanden, blank, daarboven,
De moede hemel, bleek van 't zomerbranden.

't Is, blauw omwaasd, of naar elkander schoven
De donkre boomen, die den weg omranden.
Zij heffen plechtig koele bladerhanden
En zuchten zacht - zou 't zeegnen zijn of loven?

Met breede vleugelslagen zie ik wieken
Een zwarten vogel naar den hemel - Zouden
Zijn oogen zien de berkeblaadjes gouden
Op 't veld gevallen als verwelkte zieken
Of enkel 't fronsend ruig der sombre wouden
En 't bruin en geel der landen-mozaïeken?