Bleeke luchten

[p. 119]

LVIII. Schimmen.

O droeve schimmen, dringend door de wanden,
Met biddende oogen, waarin tranen beven
En bleeke handen smeekende opgeheven,
Vanwaar, o zwervers? - ‘Uit de verre landen
Van doode Jeugd.’ - En wat kan ik u geven?
- ‘O geef ons weer de bloeiende waranden,
Waaruit ons wreed de grijze jaren banden!
O geef ons weer het lichte warme leven!’

[p. 120]

 

- Zit aan met mij dan, gasten ongenooden,

 

En drinkt mijn tranen vloeiende op uw wenken

 

En eet mijn hart, Verleden's bleeke boden.

 

Ik zing daarbij, om 't leven u te schenken,

 

Een tooverlied, doch liever wou 'k mij dooden.

 

- ‘In Hel of Hemel zult gij óns gedenken.’