Bleeke luchten

[p. 10]

V. Bloeiend Gras.

O donzig blonde bloei van de onbezongen

Gepluimde halmen van het Junigras!

Aromenzee, waar 'k nooit den lof van las,

Ik hef mijn handen, van uw geur doordrongen,

Naar 't hemelblauw en zegen 't rijp gewas

En laat mijn ziel door 't suizellied verjongen,
Dat, wuivedeinend, ruizlen duizend tongen,

Terwijl ik droomende in uw golven plas.

[p. 11]

 

De voeten bloot, beschroomd, me een weg te banen

 

En ruw vertreden wat zoo vredig bloeit,

 

Voel 'k me als een kind, verloren in sawanen.

 

'k Hou' d' adem in en drink wat óvervloeit

 

Van morgendauw en koel met halmentranen

 

Mijn smartvol hart, dat eeuwig klopt en gloeit.