Den singende swaen

Een Ander.

Stem:
Nu dijn leven ,, is gedreven’ tot &c. Ofte:
Laet uw' kelen ,, lustigh quelen’ 't is nu tijd.

WIlt Sint Steven // lof gaen geven, op dees dagh,
Want op he-den Hy den Hemel open sagh.
Wilt nu springen // wilt nu singen // want het is nu tijd,
't Is tijd dat alle man ten hooghsten sich verblijdt.
Wilt nu.

2. Wy de deughden // en de vreughden // willen sien

Van dees vromen held, wy willen die belie'n.
Dit 's den geene // wien ick meene // nu te prijsen gaen,
Die Christum sijnen Heer, sagh in den Hemel staen.

3. Des wilt hooren // na behooren // met aendacht,

Hoe Sint Steven heeft sijns levens loop volbraght:
Hy bekeerden // en Hy leerden // te Jerusalem
Veel menschen, groot en kleyn, door kracht van sijne stem.

[p. 554]

 

4. Op die tijden // gingh Hy strijden // wacker aen

 

Met het Joodtsche School, 't welck Hem wou teghen staen:

 

Sy versonnen // of sy konnen // Hem beletten niet;

 

Dit groote werck te sien was haer een groot verdriet.

 

5. Sy Hem seyden // en op-leyden // we'er en we'er,

 

Dat Hy brack de Wet, en dat was valsch sijn leer.

 

Hy daer tegen // wel te degen // met den Geest vervult,

 

Heeft haer gewesen aen dat by haer was de schuld.

 

6. Als sy sagen // dat sijn vragen // en bescheyt,

 

Met haer kloeck verstand niet werden ne'er geleydt;

 

En sijn woorden // die sy hoorden // hadden groote kracht;

 

Soo trachten sy dat Hy sou worden omgebracht.

 

7. Sy bedochten // en versochten // daer toe mans,

 

Die Hem totter dood te helpen, wisten kans:

 

En sy kregen // die genegen // waren tot dat quaedt,

 

Die Hem opleyden 't geen niet waer was inder daed.

 

8. Dese Engels // dese bengels // seyden, Dat

 

Hy Moysen en God, gelastert leelijck had.

 

Des soo worden // met hun orden // desen Held gebrocht

 

In hare vollen Raed, die Hem te moorden docht.

 

9. Als een Engel // ('k segh gheen bengel) // stondt Hy daer;

 

Niet min als de Sonn', verscheen sijn aensicht klaer:

 

Hy heeft hare // wonderbare // haet en nydigheyd,

 

Die s' hadden tegen God, hun daer voor 't oogh geleyt.

 

10. Ach! sy bersten // jae sy knersten // op haer tand',

 

Als met vrome moed, dit uytsprack desen Sant.

 

Dese beelden // seer verveelden // Stevens vromigheyd,

 

't Stondt haer niet langer aen te hooren sulck bescheyt.

 

11. Dan siet, even- // wel heeft Steven // voortgegaen,

 

Roepend' overluyd', Ick sie Heer Jesvm staen:

 

Mijn Voor-vechter // aen de rechter- // hand sijns Vaders staet;

 

Siet op vry na om-hoogh, geensins my God verlaet.

 

12. Toen verlieten // en verstieten sy-luy Hem,

[p. 555]

 

Werpt Hem, werpt met steen, so riep haer schorre stem.

 

En sy stopten // ja sy propten // hare ooren toe;

 

Maer Sinte Steven was in Jesv wel te moe.

 

13. Sy Hem leyden // sonder beyden // buyten stad,

 

Waer met groote lust, aldus Sint Steven badt:

 

,, Wilt ontfangen // met verlangen // Jesu! mijnen geest,

 

Ick hebb' nu langh-genoegh op dese aerd' geweest.

 

14. Voor die geenen // die met steenen // Hem de dood

 

Aenbrochten, bad Hy met eenen yver groot:

 

Voor de zielen // die vernielen // wilden desen man,

 

Boogh totter aerd' sijn knien Sint Steven t'stonden an.

 

15. Wilt vergeven // sprack Sint Steven // Heer! de sond'

 

Van die worpen my; soo sprack, soo badt sijn mond:

 

Toen gesturven // toen verwurven // heeft het Hemelrijk

 

Dees vromen Martelaer, die niemand heeft sijns g'lijck.

 

16. Och! Sint Steven // hoogh verheven, in 't rijck Goods,

 

Wilt my beschermen in d' uyre mijnder doods!

 

Wilt verkrijgen // dat bedrijgen // Satan my niet mach,

 

En dat volhardich ick blijf, tot mijn soncxten dach.

 

17. G' hebt met reden // God gebeden // voor die U

 

Gesteent hebben wreedt, ey! bidt oock voor my nu;

 

Die mijn sinnen // die mijn minne // heb op U geset,

 

Uw' oogen op my slaet, geduerigh op my let.