Den singende swaen

[p. 376]

Sinte Remigius, Bisschop van Reyms, ende Apostel van Vranckrijck. 1. October.

Stem:
Prins Robbert was een Gentilman. Ofte:
Een Jonckvrouw die mijn hart doorwondt.

AEMilivs, Cilinia,
De Ouders van Remy,
Goe E-del-luy in Franciâ,
En machtigh rijck daer by;
Die hadden noyt een kind gehad,
Noch geen gewenste vrucht,
Tot dat (de-wijl Montanus bad)
Dit woord quam uyt de lucht:
Die hadden.

2. Montaen! Montaen! Goods penitent,

Seght dese lieden aen,
Dat God sijn oogen tot haer wendt
Van hoogh uyt 's Hemels baen:
Seght dat de Vrouw ontfangen sal
Een uytgelese kind;
Het welcken van den grooten Al
Sal worden seer bemindt.

[p. 377]

 

3. Montanus heeft dit voorgeseyt

 

Aen dese oude Vrouw;

 

Die, als Sy 't hoorden, heeft geschreyt,

 

Vervult met grooten rouw.

 

Sy twijfelden of haer geluck

 

Wel wesen sou soo groot,

 

Dat Sy ontslagen van haer druck

 

Sou worden voor haer dood.

 

4. Montanus sey, het sal geschie'n

 

Dat 't sock van uwe borst

 

Sijn Kindsche lipjes sal verblie'n,

 

En laven sijn dorst.

 

En ick sal weder mijn gesicht

 

Verkrijgen door het nat,

 

't Welck suygen sal dit waerdigh Licht

 

Uyt u sock-gevend' Vat.

 

5. 't Is soo geschiet; Sy heeft gebaert,

 

Sy heeft gebaert een Soon,

 

Een Soon, die Vranckrijck heeft bewaert

 

Van haerder sonden loon:

 

Een Soon, die is genaemt Remys,

 

Verciert met alle deughd;

 

Een Soon die 't Hemels Paradijs

 

Heeft met sijn deughd verheught.

 

6. Dees Clodovaeum heeft gedoopt,

 

Dees Vranckrijck heeft bekeert.

 

Des, Franschen! Tot dien Heyligh loopt,

 

Die u dus heeft geleert.

 

Remys de Duyvels heeft verjaeght,

 

Hy heeft verweckt de Doo'n,

 

Hy nae uw' zielen heeft gejaeght,

 

En uwer zielen kroon.

 

7. Dees is 't aen wien des Bisschops staf

 

Gegeven is van God;

 

Dees is 't die vlijtigh, en niet laf

 

Volbrocht heeft Goods gebod.

 

Dees is 't, die op d' oneerbaerheyd

 

Gepreeckt heeft aldermeest:

[p. 378]

 

Met recht: want die sijn sinnen leydt

 

Daer op, die is een beest.

 

8. Remigivs die heeft den brand

 

Geblust te Reyms in Stad.

 

't Is wonder hoe dien grooten Sant

 

Voor Vranckrijck altijdt badt.

 

O Vranckrijck! Vranckrijck! houdt in eer

 

Dees wonderbaren Held:

 

Neemt uwen toevlucht tot dien Heer,

 

Als u den Vyandt queldt.

 

9. Jae toch, het geen ick u vermaen,

 

Dat wil ick selver doen.

 

Laet tot Remys ons t'samen gaen,

 

En geven Hem een soen.

 

Laet seggen ons nu overluydt,

 

Terwijl ons leven duert:

 

Remys! Remys! Als 't leven uyt

 

Sal gaen, tot God ons stuert.