Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 379]
| |
dees baen // Sint Francis // U g'lijck,
Ee-ne man van deughden rijck.
Hy van liefde brandt // en des Hemels land
Sal met groot geweld
Nemen in dees vroomen Held.
Hy van liefde.
2. De Armoe heeft bemint Hy meer,
En d' ootmoedigheyd,
Als eenich mensch oyt geld, of eer,
Of staetsuchtigheyd;
All' sijn goed // Hy verliet,
En sijn bloed // ey! dit siet // 't is waer,
Hy volght naeckt sijn Jesvm naer.
Hy treckt uyt sijn kleed // Hy sijn goet vertreedt,
Hy sijn Vader laet,
Hy neemt aen een and'ren Staet.
3. Soldaten neemt Franciscvs aen,
Mannen hoogh-geleert,
Met welcke Hy des werelts baen
Heeft tot God bekeert.
Wonder is 't // ('t dient geseyt,)
Hoe den twist // ne'erlgeleyt // Hy heeft
By sijn God, die eeuwich leeft.
Op de menschen gram // was 't onnoosel Lam,
Om haer vuyle sond',
Godes haet, Francis ontbondt.
4. Een sware strijd heeft Hy gehadt
| |
[pagina 380]
| |
Van onsuyverheyd;
Hy vroomich toen de sneeuw intradt;
Hy sich nederleydt;
Siet! Hy woelt // en Hy blust
't Geen Hy voelt, 's lichaems lust // en brand;
All' de lust gaet aen een kant.
Siet met wat gevecht // Godes trouwen knecht
Na des redens eysch,
Onderbrocht sijn dartel vleysch.
5. Hy heeft de Moeder Goods bemint
Bovenmaten seer:
Want Hy wist dat haer lieve kind
Christus, onsen Heer,
All' die haet // en veracht,
Ja verlaet // die kleyn acht // dees Vrouw,
Die is onser all' Behouw.
In all' sijne nood // tot dees Maeght Hy vloodt,
Hy verkreegh all 't geen
Dat Hy socht door haer gebe'en.
6. Ontrent den Feest van 't heyligh Kruys,
Op den Bergh Alvar,
Quam tot Hem ne'er uyt 's hemels huys,
(Siet eens van hoe varr'!)
Eene strael // die Hem raeckt,
Ach! ick dwael // Hem genaeckt // en wondt
Eene Seraph, die God sondt:
Wonden vijf Hy gaf // welcke 't bloed liep af,
Handen, Voeten, Zy,
Waren toen in groote ly.
7. Gaet henen Seraph, vlieght om-hoogh,
Seght dat Sint Francis,
(Soo als getuycht ons eyge oogh)
G'lijck aen Christo is.
Zy, en voet // d' handen me'e
Zijn bebloedt // ach! hoe wee // de'e dat
Godes uytverkoren Vat.
D' Aerd' is ongewoon // t' hebben Godes Soon,
Of een in die schijn;
Desen moet in d' Hemel zijn.
| |
[pagina 381]
| |
8. Francisce! Gaet dan, spoedt U dra,
Spoedt na Godes hof,
Bidt dien Ghy g'lijck zijt, om gena
Voor my, slijck en stof.
Ach! ick swerm // op dees aerd',
En ick kerm // g'heel vervaert // door d' Hell',
Werft Ghy my het eeuwigh Wel.
Och of ick eens sagh // nae mijn stervens dagh,
's Hemels schoone glans,
En verkreegh des Hemels Krans!
|
|