Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 341]
| |
 den, en uw' deughd.
Des zond's fe-nijn
waert Ghy in 's werelds baeren
Lustigh in-ge-vae-ren,
Sy waeren U een vreughd.
Ghy waert een bouf, een bouf der bouven,
Geen quaet kon u ghemoed ver-nougen;
Ghy in 't quaet scheen uyt
Als een eer-loosigh guyt.
Ghy waert.
2. Ghy waert onkuys,
Vervult met vuyligheden,
Ghy had overtreden
De wetten der natuyr.
G'lijck als een luys
Het bloed suyght uyt de leden,
Soo sooght Ghy 't quaedt mede
Tot uw' bekeeringhs uyr.
Ghy pleeght met goede lie'n te spotten,
Ghy hielt die voor oprechte sotten;
Tegen Godes wensch
| |
[pagina 342]
| |
Bleef Ghy een sondigh mensch.
3. De waerde Vrouw,
Sint Monica, verbeyde,
Dat Ghy U bereyden
Tot beter leven soudt.
Sy was vol rouw,
God weet hoe datze schreyden;
Maer Ambroos die seyden,
Van schreyen U onthoudt;
,, Neemt aen mijn woord: 't sal niet gebeuren
,, Dat G' over Hem altijd sult treuren;
,, Vrouwken! Uwe traen
,, Doet Hem tot deughden gaen.
4. 't Is soo geschiet,
(Want g'lijck als is bevonden)
Ghy verliet uw' sonden,
En uwe vuyligheyd:
Ghy kreeght verdriet
In uwes ziele wonden,
Als tot U gesonden
Van God wierdt dit bescheyt:
,, Neemt op, neemt op, neemt op, wilt lesen:
Ghy naemt 't op, en Ghy wierdt genesen,
Ghy naemt, en Ghy las
't Geen uwe ziel genas.
5. Ghy wierdt vereert
Van God met sijn genade,
Als met sond' beladen
Ghy in uw' boosheyd sat:
Ghy wierdt bekeert,
Ghy volghden Godes raden;
Ghy verliet de paden
Die Ghy gewandelt hadt.
Ghy na Ambrosivs ginght heenen,
Die hoorden U geluckigh steenen;
Hy sach-aen de vrucht
Van Monicaes gesucht.
6. Ghy ginght soo voort
| |
[pagina 343]
| |
Van dach tot dach in deughden,
Dat elck sich verheughden
In dese uwe stand.
Goods eeuwigh Woord
Uw' sonden niet meer heughden,
Ghy Hem soo verneughden
Door uwes liefdens brand.
Tot 't Priester-ampt wiert Ghy verheven,
Ghy tegen Ketters hebt geschreven:
Ghy haer oock verwon,
O Bisschop van Hippon!
7. Ghy straften seer
Der menschen quade zeden,
Ghy hebt haer gebeden
Het quaet te laten staen.
G' hebt voor uw' Heer
Seer vroomelijck gestreden,
Ghy zijt ingetreden
Met lust der deughden baen.
Ghy mocht geen achterklappers lijden,
Ghy als de pest haer allen vlijden,
Ghy wist dat de eer
Benomen, niet komt we'er.
8. Ghy hebt gebe' en
Met yver onsen Broeder
Jesum, voor uw' Moeder,
Aen Godes hoogh Outaer.
U diep gesteen
Behaeghden ons' Behoeder;
Maer der sonden VoederGa naar voetnoot+
Viel u geween heel swaer.
Na dat Ghy veertich jaer begeven
U hadde tot soo heylich leven,
Augustyn! Ghy sterft,
En 's Hemels hof Ghy erft.
9. Godsaligh Man!
O Leeraer der geleerden!
Och of Ghy eens keerden
| |
[pagina 344]
| |
U oogh op mijn ellend.
Siet ne'erwaerts an,
Och of Ghy U verneerden!
Och of Ghy begeerden
My by te staen tot d' end!
Ick wil op U my gaen betrouwen;
Bidt soo, dat ick mach zijn behouwen.
Augustyn! vaert wel,
Bevrijdt my van de Hell'.
|
|
