Den singende swaen

Sint Jans Onthoofdinge. Van Ouds Goudsche Kerckmis. 29. Augusti.

Stem:
Cupidoos felle stralen. Ofte:
De fraye Stad Assysen. Ofte:
Ick bidd' U aen met vyer. Siet fol: 233.

LAet ons Sint Jan besoecken,
Die heden is onthooft,
Die in all' 's werelts hoecken
Ten hoochsten wordt gelooft.
Het is waerdigh om te sien,
Men moet yder een belie'n
Hoe dat is geweest gesocht,
Door Herodes wreed gebod,
Den Voor-looper van ons' God,
En hoe die is omgebrocht.

2. Herodes had te buyten

Gegaen den Echtenstaet,
Gelijck gemeen doen Guyten,
Daer 't selden wel me'e gaet.
Hy misbruyckten eene Vrouw
Sonder schaemt, en sonder rouw,
Eene vuyl' Herodias,
D' Huysvrouw van sijn eyge Broe'r,
Die boeleerden als een hoer

[p. 345]

 

Toen Philip' noch levend' was.

 

3. Soo als dit wierdt vernomen,

 

Soo is Sint Jan terstond

 

Tot Koninghs Hof gekomen,

 

En opende sijn mond,

 

Sprack Hy met een kloeck gemoed,

 

Siet Herodes, wat ghy doet:

 

't Kan, O Koningh! Niet bestaen:

 

Dat g' uw's broeders Huysvrouw neemt:

 

't Is een saeck ten hoochsten vreemt,

 

Daerom laet haer van u gaen.

 

4. Maer, ach! dit niet gebeurden,

 

De By-sit bleef by hem,

 

Haer hart van haet op-scheurden,

 

Verstelt door dese stem.

 

Sy haer best de'e dat Sint Jan

 

Wierdt gevangen t' stonden an,

 

Om dat niet haer vuyligheyd

 

Jan Baptist meer straffen sou,

 

Die uyt liefd', ter goeder trouw,

 

Straften haer tot saligheyd.

 

5. En siet! Hy raeckt in handen

 

Van die Herodes sondt;

 

Hy wordt geleyt aen banden,

 

Om d'wille van sijn mond:

 

Die met groote vroomigheyd

 

Had berispt haer dartelheyd.

 

Weynich was 't; sy socht noch meer:

 

Sy socht t' helpen aen een kant,

 

Die nu vast ley aen den band,

 

Den Voorlooper van ons' Heer.

 

6. Sy heeft haer sin verkregen

 

Op eene wree manier:

 

't Welck niet en dient verswegen,

 

Ick sal 't verhalen hier.

 

't Was Herodes Jaer-getijd,

 

Hy was met sijn Hof verblijdt,⁺

 

Hy had een groot Avondmael

+ Marc. 6. v. 21.

[p. 346]

 

Voor sijn Princen ingestelt,

 

Soo de Schrift ons heeft vermelt,

 

Met een Konincklijcke prael.

 

7. Op dese Feest gesprongen

 

Heeft Salome een dans

 

Seer aerdigh, ongedwongen,

 

In 't by-zijn van de mans.

 

Door dit danssen heeft behaeght

 

Aen Herodes dese Maeght.

 

En hy heeft tot haer geseyt,

 

Al eyst ghy mijn halve Rijck,

 

Of yet anders diergelijck,

 

't Sal u worden toegeleyt.

 

8. Des heeft hy haer gesworen

 

Met een godloosen eed:

 

't Is yselijck om hooren

 

Hoe hy sijn God vergeet;

 

Want als sy van hem versocht

 

('t Welck oock knaps wierdt uytgevrocht)

 

't Heyligh hooft van Jan Baptist,

 

Soo heeft hy vergunt dat hooft,

 

Volgens 't geen hy had belooft;

 

Siet! hoe hy sich heeft vergist.

 

9. Sijn hooft is dan gegeven

 

Aen dese vuyle Meyt,

 

Die sonder vrees, of beven,

 

Dat in een schottel leyt.

 

En sy heeft het hooft gebracht

 

Aen haer Moe'r, die 't hadt verwacht:

 

Welcke met een naeld' door-boort

 

Heeft de tongh van Godes vrind,

 

Die in God haer hadt bemindt;

 

Die haer g'leert had Godes woord.

 

10. In 't midden der bancquetten,

 

Wierdt 't hooft dus ne'ergeset:

 

Elck neerstigh daer op letten,

 

Als op het schoonst' bancquet.

 

Wie weet hoe dat wierdt bespot,

[p. 347]

 

Die onthooft was voor sijn God;

 

Die soo rijckelijck geloont

 

Is geweest van God sijn Heer,

 

Die Hem aendoet groote eer,

 

By den welcken Hy nu woont.

 

11. Hier heb ick nu beschreven,

 

Joannes! uwe dood,

 

Die zijt seer hoogh verheven,

 

By God, en Menschen groot.

 

Bidt dat ick oock komen mach

 

By U, na mijn stervens dagh.

 

Bidt toch, dat die van der Gouw

 

(Welcker groot Patroon Ghy zijt)

 

Zijn altijd met U verblijdt,

 

In des Hemels schoon gebouw.