Den singende swaen

Den Saligen Stanislaus Kostka, Religieus van de Sociëteyt Jesu. 14. Augusti.

Stem:
Gavotte Italiene. Ofte:
Aras. Ofte:
O Valenchiene. Ofte:
Juffvrouw Maryken. Ofte:
O Sinte Anna. Siet fol: 298.

O STANISLAE!
Wat zijt Ghy een eed'le Spruyt:
Ick wil hier uw' lof gaen zaeye,
Want Gh' in deughdsaemheyd munt uyt.
Ghy

[p. 322]

 

 

van uwe jonckheyd af

 

Nimmer God gedient hebt laf,

 

Tot dat met een groote staty

 

Ghy geleyt zijt in uw' graf.

 

Ghy van uwe.

 

2. Uw' oudsten Broeder

 

Slough U, als Ghy met een lust

 

Woudt ontfaen des werelts Voeder,

 

Onser zielen troost, en rust:

 

Maer Ghy even wel ginght voort,

 

Ghy ontfingh God-Vaders Woord

 

In het Sacrament devoot'lijck;

 

Uwe lust wiert niet gesmoort:

 

3. Maer meer ontsteken

 

Tot vervord'ringh van de deughd,

 

Die (soo 't waerlijck heeft gebleken)

 

Ghy omhelsden met een vreughd.

 

Ghy en vraeghden nae gheen slaen,

 

Uwen yver groeyden aen

 

Hoe Ghy meerder Jesum Christum

 

Quam in 't Sacrament t' ontfaen.

 

4. Swaerlijcks bestreden

 

Zijt Ghy reysen drie geweest,

 

Dan door kracht van uw' gebeden

 

Is geweken 't helsche Beest.

 

Sinte Barber stondt U by,

 

Door die zijt geraeckt Ghy vry;

 

Sy gaf met haer eyge handen

 

U, den Heer der Heerschappy.

 

5. Och! och! hoe branden

[p. 323]

 

Toen u hert van Minne-brand,

 

Als Ghy door Sint Barbers handen

 

Kreegh des hemels waerdste Pand.

 

Wonder is 't dat door uw' Minn',

 

En uw' opgetoge sin,

 

Uwe ziel niet is gescheyden,

 

En geraeckt den hemel in.

 

6. Maer noch is 't meerder

 

Dat de Moeder van den Heer,

 

U verscheen uyt liefde teerder;

 

Kostka! Wat is dit voor eer?

 

Sy gaf U haer lieve Kind,

 

('t Welcken Ghy zoo had bemind)

 

Te omhelsen met uw' arme.

 

Och! hoe was Ghy toen gesint.

 

7. Ghy hebt verlaten

 

Door des Maghets wysen raed,

 

Deses werelts hooge Staten,

 

En Ghy nae de Paters gaet.

 

In die waerde Broederschap,

 

Quam Ghy tot de hooge trap

 

Van veel wonderbaere deughden.

 

Ay! hoe kleyn is mijne stap.

 

8. Waer zijn mijn deughden,

 

Door de welcke ick verdien

 

Te genieten 's hemels vreughden,

 

En 't ontgaen het eeuwigh lien?

 

Waer is mijnes liefdens vier

 

't Welcken, als ick schey van hier,

 

My tot 's hemels hof sal brengen?

 

Ick doe daer toe niet een sier.

 

9. O Eel Polacker,

 

Kostka, held van hooge Stam!

 

Maeckt door uw' gebe'en en my wacker,

 

Die in deughd ben loom, en lam.

 

Want Ghy veel by God vermeught,

 

By den welcken Ghy verheught

 

Zijt in d' eeuw'ge eeuwigheden,

 

Om uw' veelderhande deughd.