Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem: Eens op een tijd ging Tyter weyden. Ofte: O God wilt my nu graty geven. Siet fol: 278.
KOmt hier, komt all', die wilt aenschouwen
Een wonder Licht van dese gantsche aerd';
Ghy sult hier sien een Puyck der Vrouwen,
Een reyne Maeght, die groote eer is waerd:
Een Maeght, die heeft veel strijds verdragen,
Een Maeght, die veel om God heeft uytgestaen;
Een Maeght, die heeft in hare dagen
Gevolght Francisci leeringh, en sijn Vaen.
Een Maeght, die
2. T' Assysen is dees Maeghd geboren,
Waer Sint Franciscus oock is voortgebracht:
Persoonen twee van God verkooren
Tot salighmaeckingh van het mensch geslacht.
Dees Maget, Clara is geheten,
Met Naem, en daad, voor God en menschen klaer,
G'lijck God Almachtigh heeft doen weten
Aen hare Moeder, die van haer gingh swaer.
3. Want als haer Moeder was gelegen
Op hare knien voor onses Heeren kruys,
| |
[pagina 320]
| |
En met ootmoed socht barens zegen;
Soo quam tot haer dees stem met soet gedruys:
,, En wilt, ô Vrouw! en wilt niet vreesen
,, Dat ghy besterven sult uw' barens-noodt:
,, Want 't Kind, het welck ghy draeght, sal wesen
,, Een wonder Licht, voor God en menschen groot.
4. 't Is soo gheschiedt, 't is soo bevonden
G'lijck als des Heeren mond gesproocken hadt.
De stem, haer Moeder toegesonden,
Volbrocht wierdt; want Sy was een schoone Schat,
Een Schat van alderhande deughden,
Met welcke Sy veel menschen heeft gesticht.
Sy nam in armoed' groote vreughden,
Die waren swaer van geest, heeft Sy verlicht.
5. Als Haer ten houw'lijck wilden geven
Haer Ouders, en seer rijckelijck beste'en:
Soo heeft Sint Claer der Maeghden leven
Verkosen, en begaf haer op de been.
Sy vluchten uyt haer Ouders wooningh,
Sy vluchten, en Sy socht Francisci raed,
Sy dienden Jesu, 's Hemels Coningh,
Die haren troost was, en haer Toeverlaet.
6. Haer volghden na veel and're Maeghden,
Die Sy door haer exempel trock tot Haer,
Die over sulxs haer noyt beknaeghden;
Maer bleven trou altijd aen Goods Outaer.
Haer bedde was de koude aerde,
Haer hemden was een scherpe Varckens huyd.
Siet! hoe haer suyverheyd bewaerden,
En 't vleys in dwangh broght Christi waerde Bruyd.
7. Soo kraghtigh waren haer gebeden,
Dat Sy met oly heeft een vat vervult.
De Hell' heeft dickmaels Haer bestreden,
Als Sy beweenden haerder sonden schuld.
Als op een nacht Sy bitter schreyden,
Sey Satan, Clara, Ghy sult worden blindt.
Maer met dit woord de'e Sy hem scheyden,
,, Hy is niet blindt, die God aenschout, en mint.
| |
[pagina 321]
| |
8. Recht hebt Ghy, Clara, 't is waerachtich,
Dat die niet blindt en is, die God aenschouwt.
Ghy in den Hemel God Almachtich
Nu klaer aenschouwt, die d' Hemel heeft gebouwt.
Ick wensch, ô Clara! blindt te wesen,
Op dat ick namaels God sou mogen sien:
Dan sou mijn blindtheyd zijn genesen,
Als ick my eeuwich sou met God verblie'n.
9. Gelieft, O Clara! te verwerven,
Dat ick by God met U mach eeuwich zijn:
Verkrijcht dat ick mach salich sterven,
Verkrijcht my lijdtsaemheyd in druck, en pijn.
Och of ick eens uyt God kon hooren,
't Geen Hy U heeft geseyt in 't Sacrament,
,, Van u sal niemand gaen verlooren,
,, 'k Sal u bewaeren tot het laetste end!
|
|