Den singende swaen

[p. 305]

Een Ander, Verhalende d' oorspronck des Feests van S. Pieters Banden.

Stem:
La Princesse. Ofte:
Philida schoon veldgodinne.

ALs de waerde Key-se-rinne,
TheodosI, Ge-ma-lin-ne,
Reysden na Je-ru-salem,
Ende all' die Heyl'ge Steden
Hadt besproeyt met haer gebeden,
Onder die oock Bethlehem,
Soo wierdt in d' Heyl'ge Stad,
Haer vereert een schoone schat,
Eene Schat wiens lof wy singen,
Vol van wonderlijc-ke dingen.
Soo wierdt.

[p. 306]

 

2. 't Was de Kettingh die voor heenen

 

Hiel geboeyt Sint Pieters beenen

 

Door Herodis tyranny,

 

Als den Engel Goods gesonden,

 

Petrum heeft van die ontbonden,

 

Los gemaeckt en ganschlijck vry;

 

En dees eerwaerden Band

 

Sondt Eudocia van d' hand

 

Nae der Christ'nen hooft-stad Romen;

 

Waerze wel is aengekomen.

 

3. Wel gekomen, wel ontfangen

 

Is tot nadeel van de Slange,

 

Tot bederf van 't Ouw' Serpent

 

Dese heerelijcke Kettingh,

 

Die tot droefheyds goe versettingh

 

Haer geluckigh heeft gewendt:

 

Want als dit eed'le Stael

 

Neergeleyt was in de Zael

 

Waer dat waeren Neroos Schalmen

 

(Lofzangh waerdigh, ende Psalmen)

 

4. Soo geschieden 't dat die Boejen

 

Quamen sich in een te schroejen

 

Tot verwond'ringh van het Land,

 

Door de gunst van God almachtich,

 

Die dit wonder uytwroght krachtich

 

Door 't bestier van sijne hand.

 

Twee Kettinghs werden een,

 

Een voorwaer, en anders gheen:

 

En all' dit geschieden vaerdich,

 

Gheene Smit kon 't doen soo aerdich.

 

5. En (soo ghy by veel kond' lesen)

 

Dese Kettingh heeft genesen

 

Van hun sieckte menigh mensch,

 

Als hy die quam aen te raecken:

 

Wat zijn dit voor wond're saecken!

 

Wat is 't anders als een wensch

 

Waer mede d' Opper-Heer

 

Schijnt te willen datter eer

[p. 307]

 

Aen dees Banden moet geschieden

 

Metter hert van alle lieden?

 

6. Eert dan menschen dese Banden

 

Die den Vyand eertijds banden

 

Van die hy beseten hadt:

 

Eert die Boeyen, die (nae 't schrijven

 

Van verscheyden) sieckt' verdryven;

 

Eert en viert toch dese Schat.

 

Och mocht ick met de mond

 

Dese kussen, 'k wierdt gesont!

 

'k Wierdt gesont van mijne smerten;

 

Och! dit wensch ick metter herten.

 

7. Lof zy U, O Heer der Heeren,

 

U, die komt uw' Heyl'gen eeren

 

Self met zoo een wonder-werck:

 

U, die Boey aen Boey komt hechten,

 

U, die Boey aen Boey komt vlechten,

 

G'lijck ons leert uw' Bruyd, uw' Kerck.

 

Och laet uw' armen knecht

 

Oock dus zijn aen U gehecht,

 

Laet hem nimmer van U scheyden,

 

Brenght hem binnen 's hemels Weyden.