Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 206]
| |
Menighmael bevonden;
God had tot een groot geluck
Hem die toe gesonden.
Patienty werckt veel goed;
Salich is de Tegenspoed,
Soo men niet is vuldich,
Maer in all's verduldich.
4. In het nieuwe Testament
Heeft den Heer der Heeren,
Van 't beginsel tot het end
Ons die komen leeren.
Metter daed, en metter mond
Leerden Hy ten allen stond,
Dat nae 't bitter lijden
Komt een soet verblijden.
5. Jan Baptist heeft veel gele'en
Voor ons' Ziel-behoeder;
't Swaert des Droefheyds heeft doorsne'en
't Hert van Christi Moeder.
De Apost'len zijn gedoodt,
Godes vrienden zijn ontbloot
Van dit aerdsche leven,
En daer door verheven.
6. 't Is een teycken dat men is
Van de Uytverkooren;
't Is een goe' getuychenis
Dat men niet verlooren,
Maer behouden sullen zijn,
Soo men in sijn druck, en pijn,
En in droefheyds vlagen,
Niet en komt te klagen.
7. Lieve vrienden neemt toch aen
Dese trouwe reden;
Wilt van my in danck ontfaen
't Geen ick heb beleden.
,, Zijt verduldich in uw' smert,
,, Zijt langhmoedigh in u hert;
,, Vreedsaem in uw' woorden;
,, Vast aen 's liefdens koorden.
|
|