Den singende swaen

[p. 207]

De Waerdigheyd, en Kracht der Tribulatie.

Stem:
Blijschap van my vliedt. Ofte:
Droefheyd van my vlucht. Ofte:
Soo daer iemand vraeght. Ofte:
All' die vol van rouw.

MEeninghvuldigh goed
Werckt de Tri-bu-laty,
S' is der sonden boet,
Sy verkrijght ons Graty.
Graty by den Heer,
Graty by den menschen:
Wie sal na die eer,
Niet gestadigh wenschen,
Sy ver-o-penbaert,
Den verborgen aert
Die der in de menschen woont;
Sy verdienste baert,
Sy de deughd bewaert,
Sy wat y-der is, be-toont.

[p. 208]

 

 

Sy maeckt ons' wel-ge-sin-den,

 

En onse recht-be-minden

 

Treffelijck aen ons bekent.

 

Veel zijnder valsche vrinden,

 

Die ons gemoed verblinden,

 

Maer den druck hun omme wendt.

 

Sy maeckt.

 

   

 

2. Vrienden deugen niet,

 

En zijn niet te achten,

 

Dan die in 't verdriedt

 

Ons te helpen trachten.

 

Door een blijde schijn,

 

Wordt den mensch bedroogen,

 

Veel bedroghs-fenijn

 

Schuylter in de oogen.

 

Als in overvloed

 

Eenigh tegenspoed

 

U van alle kant bespringht,

 

Houdt dan goede moed //

 

Toont in all's u soet,

 

En aen God een lofzangh zinght.

 

Want nae die donck're vlagen //

 

En nae die sware slagen,

 

Nae de smert, en nae den druck,

 

Verneemt men blijde dagen,

 

Die 's menschen hert behagen,

 

Nae benaeuwtheyd komt geluck.

 

3. Stelt op gheene mensch

[p. 209]

 

Vast'lijck u betrouwen;

 

Nae volght mijnen wensch,

 

't Sal u niet berouwen.

 

Toont oprecht gelaet,

 

Waerheyd in de tonge,

 

Goedheyd in de daed;

 

Vlijdt de kromme sprongen.

 

Ach! laet nimmermeer,

 

Eeningh druck of zeer,

 

Soo verdraejen uwe sin,

 

Dat ghy van den Heer,

 

Of van sijne leer,

 

Af gaet keeren uwe min.

 

'k Bidd' u, zijt toch sorghvuldigh,

 

(G'lijck ghy aen God zijt schuldigh)

 

U te vougen nae sijn woord.

 

Weest in den druck niet duldigh,

 

Maer zijt in all's sorghvuldigh,

 

G'lijck een Christen mensch behoort.