Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 203]
| |
hebt veel pijn ge-le-den,
Ghy hebt vroom gestreden,
Als Ghy sat bedrouft.
In Godes Tempel staet Ghy fraey ten toon
Des lijdtsaemheyds exempel,
Waer voor Ghy tot loon Besit nu 's Hemels throon.
In.
2. Uw lijdtsaemheyd wort over-al
Ten hooghsten staeghs gepresen;
'k Wil oock lijdtsaem wesen
Op dit aerdtsche dal.
Ghy waert onschuldigh
In het geen Ghy leedt,
Den evenwel verduldich
Ghy uw' tijd besteedt,
Ghy noyt uw' God vergeet.
3. U werden aengeseyt de nood
Van uwe naeste vrinden,
(Die Ghy seer beminden)
Ja oock hare dood.
Met goe' patienty
Hoorden Ghy dat aen,
Met een gerust' conscienty
Hebt ghy uytgestaen
't Geen U wierdt aengedaen.
4. U wierdt geboodtschapt dat uw' vee
Was in des vyands handen,
En tot vreemde Landen
Wechgevoert wierdt dree.
| |
[pagina 204]
| |
Ghy quam te boven
Dit met groot verduldt,
Ja Ghy den Heer ginght loven,
Die u hadt vervuldt
Met plagen, sonder schuld.
5. U quelden eene boose Vrouw
Die hangen liet haer lippen,
Het was uw' Xantippe,
Die U brocht in rouw.
Dan ghy bewaerden
Uwe lijdtsaemheyd,
Ghy met verduld vergaerden
't Geen U wiert geseyt,
Ghy droegh haer bitterheyd.
6. G' hebt Pest gehad, en Lazerijen,
G' hebt bloed-loop oock verdragen;
Tot uw' laetste dagen
Wondt Ghy meerder lij'en.
Ghy overlommert
Zijt met Flerecijn,
Dan Ghy waert niet bekommert,
Ghy hielt dese pijn
Voor soete medicijn.
7. Ghy riept, Ghy riept met groote moed,
Den Heer heeft my verheven,
Hy heeft my gegeven
Overvloedigh goet.
Dan nu benomen
Heeft Hy all' dit my,
Lof moet Hem altijd komen
't Zy dat ick ben bly,
't Zy dat ick ben in ly.
8. God gaf, God nam, dit was u woord
In 't geene U gebeurden,
Nergens voor Ghy treurden
Ghy noyt moed verloort.
Ten geender tijden
Was uw' ziel bevreest,
| |
[pagina 205]
| |
Ghy God gebenedijden
Oock in swaer tempeest,
G'ontsach noyt 't helsche Beest.
9. Verduldich man! Verduldich Job!
Hebt toch met my meedoogen;
Slaet toch ne'er uw' oogen
Uyt des Hemels top:
Let op mijn lijden,
Biedt my uwe hand:
Maeckt dat ick na mijn strijden
Mach ontgaen den brand,
En kom tot 's Hemels Land.
|
|