Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 192]
| |
 Des Heydendoms nu uytgespoogen had,
En wonder was be-keert // begeert
Te bouwen Hy een Kerck ontrent de Stad
Ie-ru-sa-lem genaemt,
Door Christus dood befaemt,
Tot meerder eer van Godes Soon,
Wien 's liefdens gevecht
Aen 't Kruys had gehecht,
En nu heeft sijn loon.
Je-ru-sa-lem.
2. Ontrent den selfden tijd // (het spijt
Den boosen Vyand uytter maten seer)
Heeft d'alderwaerdste Vrouw // getrouw
Gesocht het Kruys van Christus onsen Heer;
Helena was haer naem,
Een Vrouw God aengenaem;
Een Keyserinne, lovens waerd,
Die spoedigh met vlijd,
Voor niemand vermijdt,
T' Jerusalem vaert.
3. En als Sy daer quam aen // gegaen
| |
[pagina 193]
| |
Is sy ter plaets daer d'Heer gestorven was;
Sy sagh daer staen een groot // en bloot
Vrouw-Venus Beeld, Sy dee dat breken ras:
Het werden ne'er geveldt
Met kracht, en groot geweld;
't Welck daer gestaen had hondert jaer,
En tachtich daer by,
Gelooft hier in my,
Het raeckten van daer.
4. Als 't Beeld was ne'er geleydt // geseyt
Heeft toen Helena, neemt de schop in d' hand,
Schopt wegh de aerd', en steen // en been,
Die hier gehoopt zijn, helpt die aen een kant:
Hier onder leggen moet
Het Kruys, waer aen de boet
Betaelt is van ons groote sond'
Door Jesum ons' Heer,
Wiens lichaem wel-eer
Voor ons is doorwondt.
5. Sy nemen schop en spa // seer dram
Sy graven, spitten-om met goede moed;
Verworpen wordt de aerd' // 't is waerd
Te sien wat vlijd en arbeyd yder doet,
Tot dat sy tot het hout
(Veel waerdiger als gout)
Gekomen zijn; met groot playsier
Sy riepen toen uyt,
Wat of dit beduydt,
Drie kruyssen zijn hier.
6. Den tijtel ook daer lagh // maer ach!
Niet aen het Kruys gehecht, maer aen een kant!
Waerom dees Ed'le Vrouw // met rouw
Bevangen wierdt, om dat Sy niet en vandt,
Na haer gewenst' begeer,
Het Kruys van onsen Heer:
Sy had gemeent, dat Christi Kruys
Sou worden gekent,
Dat nu was geschent
| |
[pagina 194]
| |
Van 't vuyle gespuys.
7. Maer hoort, wat daer geschiet // en siet
Wat wonderwerck toen God daer heeft gedaen.
Den Bisschop heeft geseyt // en schreyt
(Helena) niet, en wilt niet zijn begaen;
Den Heer sal maecken vroed
Wat Kruys dat is bebloedt
Geweest, van Hem, voor ons misdaed;
Hout op u gesteen,
Hout op u geween,
Toont vrolijck gelaet.
8. Toen heeft de Keyserin' // haer sin
Gestelt op 't seggen van des Bisschops woord:
En Sy is seer verheught // met vreughd //
Gelijck ghy oock sult doen, als ghy 't aenhoort.
De kruyssen zijn gebrocht,
't Mirakel wordt gevrocht
Aen een, die op haer sterven was.
Het eerste was mis,
En tweede; 't is wis,
Het darde genas.
9. Het eerste raeckten haer // (t is waer)
En 't tweede oock, maer 't en genas haer niet:
Maer siet! het darde hout // we'erhoudt
Haer van de slecht', en van des sieckts verdriet,
S' Haer bedden stracxs verlaet,
Gesont sy henen gaet,
Soo dree dit Kruys haer heeft geraeckt;
Dit wonderlijck' werck
Bevestight Goods Kerck,
Geloovigh ons maeckt.
10. 't Is weynigh, hoort noch meer // (de eer
Van Christi Kruys, gaet dit ten hooghsten aen)
Dit Kruys heeft aengeraeckt // gemaeckt
Oock, dat een doode Vrouw is opgestaen.
Soo heeft getoont sijn kracht
Dit Kruys, en sijne macht.
Waerom de Keyserin verheughdt,
| |
[pagina 195]
| |
Ter eer van dit hout,
Een Tempel op bouwdt;
O wondere deughd!
11. Aenhoort O Christen-mensch // mijn wensch,
Aenhoort nu wat dat ick u seggen sal.
Dit Kruys plant in u hart // geen smart
Sal u dan vallen swaer op 't aerdsche dal.
Den Heer heeft meer gele'en
In alle sijne le'en
Dan eenigh mensch geleden heeft;
Daerom niet en treurt
Wat dat u gebeurt,
In vrolijckheyd leeft.
12. Helena! Hoogh Princes // vind'res
Van 't waerdigh Kruys van Christus onsen Heer:
Ick kom tot U nu gaen // bela'en;
Ick heb een kruys, 't welck my doet wonder seer:
Mijn kruys, is mijnen druck;
Verkrijght Ghy my 't geluck,
Dat ick dat vragen mach met moed:
Maeckt dat ick mach bly
Geraecken, daer Ghy
Hebt 't opperste Goed.
|
|
