Den singende swaen

S. Philippus Apostel. 1. Mey.

Stem:
D'Engelsche klocke dans. Ofte:
Ick had voor desen ,, (soo doen ick noch).

DE groene Meye // brengt ons den Feest
Van Sint Philip' we'erom;
wiens eer verbreyen // wil on-se geest,
Door 't gantsche Chri-

[p. 189]

 

 

stendom.

 

Hy is // 't is wis // geweest een vromen Held,

 

Die Satan met ge-weld

 

Ge-dreven heeft uyt 't veld;

 

Hy is 't die in onse druck

 

Ons verkrijgen sal geluck,

 

Hier toe is Sint Ph'lip gestelt.

 

Hy is // 't is.

 

2. Des laet ons prijsen // dees grooten man,

 

Dees groot' Apostel Goods,

 

Die sal verdrijven // ons swaer gestan

 

In d' laetste uyr des doods;

 

Die sall' // ons all' // beschermen op het lest,

 

Die voor ons doet sijn best;

 

En vrijdt van Satans nest;

 

Die is oorsaeck van ons' vreughd,

 

Die ons voordert in de deughd,

 

Die ons brenght tot 's Hemels vest.

 

3. Hy is verkooren // geweest van God

 

Tot eene Capiteyn,

 

Eer dat gebooren // (siet wat een lot)

 

Hy was op 's werelts pleyn:

 

Hy socht // Hy brocht // tot Christvm sijnen Heer,

 

De zielen meer en meer

[p. 190]

 

Door sijne trouwe leer'.

 

Hy geweest is eenen Tolck

 

By den Heer, voor 't Heydens volck,

 

Wat is dit een groote eer!

 

4. In swarigheden // te geven raed

 

Was Ph'lippus wijs en vroed:

 

Sijn goede reden // de'en meenich baet,

 

Sy vrochten meenich goet.

 

In nood // van brood // vraeght Christus Hem bescheyt

 

Waer me'e dees swarigheyd

 

Sou worden afgeleyt?

 

Van waer sullen koopen wy,

 

't Welcken mogen eten sy?

 

Heeft den Heer tot Hem geseyt.

 

5. 't Was Ph'lippo vreughden // sijn God te sien

 

Den Vader van ons all':

 

Hy sich verheughden // en 's werelts trotse prael

 

Heeft Ph'lippus 't eenemael,

 

Hy minden 's Hemels zael:

 

Waer den Vader Hy aenschouwt,

 

Die den Hemel heeft gebouwt,

 

En Hy eet aen 's Heeren mael.

 

6. Maer veel geleden // en uytgestaen

 

Heeft desen grooten Sant,

 

En vroom gestreden // op 's werelts baen

 

Voor 's Hemels Vaderland.

 

Hy lijdt // Hy strijdt // wel twintich jaren langh

 

Voor Christo met verlangh;

 

Voor 't sterven geensins bangh.

 

Hy heeft Asia bekeert,

 

Hy heeft Schytia geleert

 

Den oprechten Christen-gangh.

 

7. Toen is gevangen // van 't vuyl gespuys

 

T' Aleppo in de Stad,

 

En opgehangen // aen 't houte kruys

 

Dit Hemel-waerde Vat:

[p. 191]

 

Om-hoogh // sijn oogh // Hy opsloegh na de lucht,

 

Hy badt, Hy de'e noch vrucht,

 

Hy was voor 't Volck beducht.

 

Maer eylaes! Hy wordt gesteent,

 

D'wijl voor 't volck Hy heeft geweent,

 

All' dit was Hem groot genucht.

 

8. De aerde scheurden // met groot gedruys,

 

Aleppo was in nood;

 

De beulen treurden // na Plutoos huys

 

Sy daelden voor haer dood.

 

Dit gaf // tot straf // die 't all' geschapen heeft,

 

By Wien nu Ph'lippus leeft,

 

Voor Wien den Duyvel beeft.

 

O hoe wonder is den Heer,

 

In het voorstaen van de eer,

 

Van die lof aen Hem hier geeft!

 

9. O Sint Philipp! // wy groeten U,

 

Met groote ned'righeyd:

 

Uw' mond, en lippen // doet open nu

 

Tot onser saligheyd.

 

Verwerft // dat erft // ons' ziel het eeuwigh wel;

 

Bevrijdt ons van de Hell',

 

En Satans boos gequel:

 

Ach! uw oogen tot ons wendt,

 

Staet ons by tot 's levens end

 

Aldertrouste Goods Gesel.