Het Brussels moeselken

[Komt Broeders groot, en kleyn]

[p. 361]

Stemme. De klauw van Loven.

Komt Broeders groot, en kleyn,
Wyn, wyn,
Moeter nu zyn,
Nu 'tBroerschap is vergaert,
Dan is't dat elck 'tmeest vreughden baert,
Wanneer dat edel sop,
Onsen kop,
Door gheneught,
Wat verheught,
Men hoort dan ieder roepen,
'tIs eenen vrindt, die gheeft,

[p. 362]

 

'tGheen hy heeft,

 

Om dat 'tkrachtigh vocht,

 

Ons eerst brocht,

 

Wensch ick dat Bacchus leeft.

 

2. Siet hoe dat mildigh kint,

 

Mint, mint,

 

Die hem wel dient,

 

En hem doet offerant,

 

Die gunt hy menigh diamant,

 

En peirels eel van aert,

 

Hy vergaert,

 

Sy ghesicht,

 

Is verlicht,

 

Syn neus kryght jonghe neusen,

[p. 363]

 

Sy lichaem drilt, en beeft,

 

'tKint dat gheeft,

 

Dat hem gheen druck en quelt,

 

Oft en velt,

 

Ick wensch dat Bacchus leeft.

 

3. Comt drinckt een volle Fluyt,

 

Uyt, uyt,

 

Maeckt soet gheluyt,

 

Ter eeren desen Godt,

 

Het vrolyck zyn is syn ghebodt,

 

Singht elck een vrolyck liet,

 

'tGheen bediet,

 

Wat een kracht,

 

Hoe bedacht,

[p. 364]

 

Hy d'breyn van syn ghesellen,

 

In vrolyckheyt staegh streeft,

 

Ende sweeft,

 

Drinckt elck een volle snel,

 

Smaeckt s'u wel,

 

En wenscht dat Baccus leeft.

Wanneer de vrinden zyn vergaert,

Dan siet-men wie d'meest vreughden baert,