Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
Kom weest nu bly, om dat den Mey, ons nu komt by,
Die 'tdorrigh landt, met groen beplant, aen allen kant,
Daer veel ghediert, heel soetjens swiert, en tiereliert,
Ia 'tkoude vee, springht uyt de Zee, tot by de ree,
Daer elck syn lust, met vreucht, en rust, nu soetjens blust,
Komt dan, ô jeucht, pleeght nu u vreucht, uyt suyver deucht.
| |
[pagina 352]
| |
Met syn schoon beminde,
Onder de groene Linden,
Oft wel in het jeughdigh Dal,
Daer de boomen over al,
Met groen belommert zyn,
Den Olm, en den Maryn,
Soecken de Sonne-scheyn,
Al't vee dat is verbleyt,
Door desen soeten tydt.
2. Den lieven Nachtergael,
Melt syn soete tael,
Het Koninghsken verheven,
Moet ick prys oock gheven,
Siet de Swolm eens sweven,
| |
[pagina 353]
| |
In het hooghste van de lucht,
Den Reygher neemt de vlucht,
De Leeuwerck, en de Kraey,
De Mus, en Papegaey,
Die maecken hunnen draey,
Romdom het somer rys,
En singhen om den prys.
2. Self zyn oock verblydt,
Door den soeten tydt,
Zee-goôn, en Goddinnen,
Kommen den Mey minnen,
Soecken vreught te winnen,
Ontrent de groene ree,
Daer al het koude vee,
| |
[pagina 354]
| |
Van blyschap uyt de strom,
Hun worpen om en dom,
En heeten willekom,
Den somer siecken Mey,
En zyn te saemen bly.
4. Minnaers u verheught,
Wilt met groote vreught,
U soete lief gheleyden,
Langhst de groene heyden,
En haer soo verbleyden,
Door het volghels soet ghesanck,
Maeckt elck een weder-klanck,
Op Siters, oft een Veel,
De Luyt is soet ghequel,
| |
[pagina 355]
| |
Maer 'tFluytjen gaet seer eel,
Begroet al-soo den Mey,
Die ons brenght vruchten bey.
Den Mey die lockt ghediert, en mensch,
Naer soeten tydt is ieders wensch.
|
|