Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 340]
| |
Hoe soet is min,
Daer-men ghewin,
Verkrygt van syn Vrindinne,
Daer ieder groet,
Die Tyter doet,
Clorind doet vaster minnen,
| |
[pagina 341]
| |
Laet my ghenieten,
Die twee honinck vlieten,
Die als portael,
Staen voor d'abaste Sael,
U loddelycke loncken,
Doen my t'hertjen voncken,
Clorinde helpt myn quael.
Clorin.
2. Uyt wat een reden,
Tyter Komt die beden,
Dat ghy nu op hede,
Bidt om eenen soen,
Hebt ghyer twee van doen?
Wilt u vry spoeden,
'kMoet myn schaepkens hoeden,
| |
[pagina 342]
| |
Tyter.
O Soetste soet,
Ontfanght dat tot een groet,
Ick sal u schaepkens leyden,
Naer de klavere weyden,
My sulcken eer nu doet.
Clor.
3.My soo te eeren,
Sou myn gunst vermeeren,
Laet ons weder-keeren,
'kSien als dat de Son,
Schier is daer sy begon.
Tyter.
De avont-straelen,
Die het voetsel haelen,
Van Phebus licht,
Zyn self u soet ghesicht,
Gheen duyster kan ons krincken,
| |
[pagina 343]
| |
Soo langh u ooghskens blincken,
Verselt met 'tminne-wicht.
Clor.
4. U lodder ooghen,
Herder my vertooghen,
Dat ghy van vermooghen,
Soet, en krachtigh zyt,
Vertreckt, vertreckt 'tis tydt,
Tyter.
Clorind wilt beyden,
'kSal u vee gheleyden,
Clor.
Neen, Herder neen,
Laet my den last alleen,
Tyter.
Vaert wel dan Herderinne,
'kBlyf u liefste minne,
Clor.
Ick u, en anders gheen.
| |
[pagina 344]
| |
Waer wordt de liefde meer ghekroont,
Als daer-men liefd', met liefde loont.
|
|