Het Brussels moeselken

[p. 332]

 

'kSagh Leander lest ontmoeten

 

Silvia, die hy gingh groeten,

 

En sy heeft hem doen veracht,

 

Maer als sy met soete reden,

 

Hem hoorden syn min ontleden,

 

Gaf sy troost op syne klacht.

Samen-spraeck tusschen Leander en Silvia

Stemme. Ha quoy serv'il de vous dire ma peine

Leand.

Seght my schoon Silvia waer uwe ganghen?
Hier zyn geleghen langhs dees groene wey,
'kWensch my met u, ô liefste uyt verlanghen,
Ach! Herderinne gaen wy met ons bey,

[p. 333]

 

Silv.

 

Laet ghy my gaen

 

Langhst desen groenen kant,

 

Leand.

 

Silvia gheeft de hant,

 

Aen die voort-aen,

 

U schaepkens mette myn,

 

Sal vergheleyden, wilt myn liefste zyn.

 

Silv.

 

2. 'kBid u Leander, laet dees malle reden,

 

En wilt niet terghen soo een teere Maeght,

 

Die ick bemin, daer ben ick me te vreden,

 

Dat zyn myn schaepkens daer ghy my naer vraeght,

 

Door hun gheschrey,

 

Ghehuppel, ende vreucht,

 

Maecken sy my verheucht,

[p. 334]

 

Ja dickwils bly,

 

Wanneer ick ben bedroeft,

 

Gaet, gaet Leander hun geen Leyts-man hoeft.

 

Leand.

 

3. O soete Maeght met al te stuere reden,

 

Onthaelt ghy hem die u syn jonste biet,

 

'kMeyn dat ick Silvia u oyt misdede,

 

Silv.

 

'tIs waer Leander sulcx is noyt gheschiet,

 

Leand.

 

Ach! Herderin,

 

Leanders tweede ziel,

 

Voor wie ick neder kniel,

 

Ontfanght myn min,

 

Myn gonst, en myn jongh hert,

 

'tGheen tot een offer u gheoffert wert.

 

Silv.

 

4. Is't soo Leander laet ons voorder treden,

[p. 335]

 

'kEn weygher niet 'tgheen ick u heb ontseyt,

 

Leand.

 

O soete Maeght, u al te soete reden,

 

Die maecken my tot in de ziel verbleyt,

 

Siet Herderin,

 

Hoe dat ons beyde veen,

 

Zyn vrolyck onder een,

 

'tScheynt dat den sin,

 

Van mynen wensch, en vreught,

 

Ons byde schaepkens oock het hert verheught.

 

Silv.

 

5. Laet hun vry spelen langhs de groene Heyden,

 

Ghy weet Leander dat nu is den tydt,

 

Dat al het jeudigh vee hun ´tsaem verbleyden,

 

Leand.

 

Ach! Herderin ick ben met hun verbleyt,

[p. 336]

 

'tKleyn pluym-ghediert,

 

Siet mé ons gonsten aen,

 

Siet eens hoe langhst de baen,

 

Ghedurigh swiert,

 

Den lieven Nachtergael,

 

De Mus, en Ceys, de Leeuwerck, en Carnael.

 

Silv.

 

6. Herder 'tis tydt, ick moet naer huys nu treden,

 

'kBid helpt my scheyden nu dat beyde veen,

 

Leand.

 

Ey, toeft noch wat, en stelt u noch te vreden,

 

Laet ghy Leander op het velt alleen,

 

Silv.

 

Leander gaet,

 

Ick segh u goeden nacht,

 

Leand.

 

Liefste aen-hoort myn klacht,

[p. 337]

 

Silv.

 

Het wordt te laet,

 

Ick wensch u goede rust,

 

Leand.

 

Godt ley u Silvia, noch eens ghekust.

Die d'minnen alder-meest veracht,

Wordt dickwils eerst tot min ghebracht,