| |
| |
| |
Het vierde pypken. van 't Brussels Moeselken, Raesende Coddighe Boertighe Klucht-liedekens.
Lof-liedeken van eenen Hofschen Vryer, over de schoonheydt van syn smoddighe Vryster.
Stemme. Une, deuze, trois. &c.
'tLIefste Meysken dat ick vry, is soo bisaert,
Sy dient in een Cofferken te zyn bewaert,
'sIs soo wel gemaeckt van leên, alsē een Drommedaris
Sy denckt self dat waer is.
| |
| |
2. 'sHeeft twee wanghskens kakel-bont, ghelyck saffraen,
Den mont als een Oven-gat, siet m'open staen,
'sIs soo schoon, en wit getant, gelyck die oude Beeren,
3. 'tHair is geel als kinder-stront, ghekrolt seer net,
Struyf als eenen Vossen-steert, is't op-gheset,
En haer vleeschken is soo mals, gelyck een oude hekel,
'tLaegh tydt in den pekel.
4. 'sHeeft twee ooghskens in den kop, als eenen Uyl,
En haer neusken langh, en krom, bedeckt den muyl,
En elck neus-gat is bequaem, om musschen in te nesten,
'tSnot gheeft sy ten besten.
| |
| |
57. 'sHeeft een kinne langh, en smal, de lipkens blau,
Daer-men eenen hutsepot van snyden sou,
En men sou op haer bloot vel, wel peterselie saeyen,
Wie sagh oyt soo fraeyen.
6. Ooren als een kool-blat groot, heefts-aen den kop,
Daer toe eenen Kemels hals, met eenen krop,
Uyt haer keeltjen komt een stem, ghelyck de Ossen bleyten,
Wie sal't haer verweyten.
7. 'sIs soo fier op haren gangh, als een manck Peerdt
Elcken voet-stap die sy treedt, soo beeft de eerdt,
Als een Oliphant soo licht, sou 'tMeysken konnen dansen,
| |
| |
Sy steeckt vol plesansen.
8. Heeft dan niemant geenen lust, tot sulcken Bruyt,
'tSeever brobbelt ellen langh, haer back-huys uyt,
Kinders zynder van verschrickt, ghelyck van jonghe Apen,
Seght my vrinden die een dierken,
Soo vol schoonigheyt bevint,
Waer dit Venus Kamernierken,
Niet wel weerd' te zyn bemint?
Voor my 'kliet-se schepe vaeren,
Om haer aen de vremdelien,
Die daer naer bekoringht waeren,
Buyten 'sLandts te laeten sien.
|
|