Het Brussels moeselken

[p. 185]

[Wanneer ick suchte]

Stemme. Si je souspire.

WAnneer ick suchte,
'tIs maer door ghebreck van wyn,
Al de vreught, en al de kluchten,
In syn kracht besloten zyn,
Myn herssenen zyn on-stelt,
Wanneer myn ghedachten speelt,
Dat 'tghesicht van myn Vrindinne,
In't ghelas wordt uyt-ghebeelt.

2. Ick drinck haer wesen,

Self met haer ghesontheyt in,
Denckt: oft sy soo kan ghenesen,

[p. 186]

 

En uyt-blusschen myne min,

 

Neen, ick denck dat uyt dat vocht,

 

Meerder vlamme wordt ghebrocht,

 

Eevn als de smis door 'tblusschen,

 

Wordt tot meerder vlam ghevrocht.

 

3. Niet kan my schaeden,

 

Ick en kan niet zyn gheplaeght,

 

Is myn maegh met dranck belaeden,

 

'tIs goey vrachte die sy draeght,

 

Want het doet het lichaem deucht,

 

En het maeckt den gheest verheucht,

 

En kom ik dan by myn liefste,

 

Al myn woorden zyn vol vreucht.

 

4. Roep ick uyt sotten,

[p. 187]

 

Sa schenckt my een volle pint,

 

Men loopt tappen met heel potten,

 

Elck wordt bly met my ghesint,

 

'kRaes, en tier met vry ghemoet,

 

Dat den dranck de liefde voet,

 

Al-tydt viva myn Beminde,

 

Als ick ben half vol, en soet.

Als Teeuwen vol, en sat, van 'tnat is op-gheblaesen,

En doet hy anders niet als vloecken, tieren, raesen,

Hy willet al verslaen, vermoorden op den voet,

Ses vorschen met een slagh, soo kloeck is hy van moet,

Maer raeckt den Vent in huys, hy laet hem van syn vrouwe,

Soo lustigh troetelen, en soo bevallight krouwen,

Dat hy des ander-daeghs, nouw uyt syn ooghen siet,

Zyn vrouw die slaet hem blauw, blyckt dan syn kloeckheyt niet.