Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij
[pagina 129]
| |
Stemme. Amour tu me faict trop souffriri. &c.Myn liefst Cloris niet soo wreet, Bis.
Ick en ded' u toch, noyt gheen leet,
Dat ghy my scheynt te haeten,
Liefste wilt toch deês wreetheydt laeten. Bis.
2. Thyrsis 'ten is gheen straf ghemoet, Bis.
'tWelck my van u verwalghen doet,
Het zyn u eyghen daeden,
Dat ghy myn gunste wilt versmaeden. Bis.
3. U gunst en heb ick noyt veracht, Bis.
Maer t'uwen dienst al-tydt ghetracht,
| |
[pagina 130]
| |
Scheen ick u te ontvlieden,
'kSal u te meerder eer gaen bieden. Bis.
4. Van 'tgheen men mint, en gheren siet, Bis.
En vlucht-men, oft en schouwt-men niet,
Waer't ghy strantvast ghebleven,
Ghy sout noch in myn liefde leven. Bis.
5. Heb ick van u my wat vervremt, Bis.
'kBid' u dat ghy't ten besten nemt,
Naer buyen, en stuer weder,
Keert de Son al-tydt klaerder weder. Bis.
6. 'kSweir u dan liefste boven al. Bis.
Dat ick u noyt verlaeten sal,
Maer tot ter doodt sal eeren,
En dat ghy 'tsuer in't suet sult keeren. Bis.
|
|