Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij
[pagina 86]
| |
Stemme. Ballet d'Allemaigne.Myn over-schoon Goddinne,
Die door u soet ghesicht,
Myn herte kont verwinnen,
En maecken aen u verplicht,
Ghy morgenster,
Die my kont van ver,
Bestraelen, tot in myn hert,
'kWensch dat den brant,
Van mynen kant,
In u ont-steken wert.
2. Een roosken dat is ont-loken,
| |
[pagina 87]
| |
Dat waer wel tydt ghepluckt,
Terwyl ghy self komt stoken,
Soo wensch ick, dat 'tmy gheluckt,
Dat ick door min,
Verwin, uwen sin,
Eer u roosken gansch verdort,
'tIs maer 'tverschil,
Van daedt, en wil,
Waer-om 'tghelaeten wort.
3. Laet dan niet meer verschillen,
Den wille van de daet,
Laet ons te saemen willen,
Eer onse jeucht vergaet,
Dat onsen lust,
| |
[pagina 88]
| |
Te saem zy gheblust,
Met een vry, en bly ghemoet,
Soo leeft ons jeucht,
In rust en vreucht,
Soo zyn wy al-tydt soet.
Daer de peyn in't hert is.
En de tonghe stil swyght,
Weet datter gheen smert is,
Welcke minder troost kryght.
|
|