Het Brussels moeselken

[Cupido wilt myn hulp wesen]

Stemme. Malheureuz, malheureux, tu me veu.

Cupido wilt myn hulp wesen,
Ick verdwyn,
Door die peyn,
Dat ick slaep alleyn,
Staet my by ghy Godt ghepresen,
Die de jeuchdighe gheesten verblydt,
Ach! wilt toch myn treurigh hert ghenesen,
Komt helpt my, want 'tis hoogh tydt.

[p. 35]

 

2. Ick en weet niet uyt wat reden,

 

My de lien,

 

Niet besien,

 

Daer ick't soo verdien,

 

Daer myn aensicht is besneden,

 

Al-soo fraey als de schoone Phillis,

 

En dat in myn jonghe frissche leden,

 

Niet dan wit, en schoonheyt is.

 

3. Ach moet ick noch langher leven,

 

On-ghehouwt,

 

Soo verflouwt,

 

Van de min door-knouwt,

 

Soo sal my myn macht begheven,

 

Door den brant, ende krachten der min,

[p. 36]

 

Want ick word' door liefd' ghedreven,

 

Die on-stelt, myn hert, en sin.

 

4. Quamper erghens eenen Ioncker,

 

Die my wouw,

 

Voor syn vrouw,

 

Met een echte trouw,

 

t'Zy een plompaert, oft een proncker,

 

k'Waerder mede te vrede terstont,

 

Hy stont my aen, al waert in het doncker,

 

Want men noyt leelyck lief en vont.

Teere maeghden, dat elck klaeghden, haere smert als dese doet,

Duysent hoofden, sy verdoofden, eer hun leyden wirt versoet.