Aen-merckinghe op het VII. Beeldt.
Volght de Heylighen ende hare deughden naer.
IS 't sake dat ghy u-selven in eenighe slappicheydt oft traecheydt vindt, verweckt u door de viericheydt der Heylighen: Aensiet, hoe vierichlijck ende veerdichlijck dat sy haer tot het Ghebedt, ende tot de Godtvruchticheydt begheven, [A] den heyligen Benedictus, Augustinus, Dominicus, Bernardus, Norbertus, Bruno, Ignatius, Catharina van der Senen, Teresa, ende ontallijcke andere. Siet hoe veel datter in de [B] kloosters, ende in de wildernisse, Godt dach ende nacht loven ende dancken. Siet hier [C] den heylighen Hieronymus, hebbende sijne borst bebloedight. Aenschouwt al-daer [D] Simeon Stylites vol-herdende in alle winden ende on-weder, staende op eene colomne; ende boven al [E] den heylighen, Franciscus, smiltende in de wonden van Christus onsen Salich-maker. Ende eylaes! [F] den sondaer blijft versmoort liggen in 't midden van alle de perijckelen die hem omringhelen. Hoort, hoort [G] den Heere segghen; Waeckt ende bidt, op dat ghy niet en valt in bekoringhe.
Auteursrechtvrij
