Den wech des eeuwich levens
(1622)–Antonius Sucquet– Auteursrechtvrij
[pagina 267]
| |
Het VI. Capittel.
| |
[pagina 268]
| |
van haren alder-heylichsten roep, ende ten laetsten oock van het gheloof af-ghevallen zijn. Wel met der waerheydt mach men segghen, dat de oordeelen Godts eenen on-grondeerlijcken af-grondt zijn. Aen-merckt oock, hoe veel datter ghevonden worden, die by na op het laetste van haer leven leelijcken ghevallen zijne in hooveerdije, oft in hypocrisije, ellendelijcken verloren zijn gheweest, die nochtans voorsichtigher, wijser ende Godtvruchtigher waren, dat ghy zijt. Is 't sake dat ghy de redene van sulcken ongelucken onder-vraeght vande Heylighen, ghy sult verstaen, dat soodanighe menschen af-gheweken zijn van een oprecht, suyver ende vierich ghebedt, ende van de neersticheydt, die sy behoorden te ghebruycken in het be-oeffenen van de deughdt, ende dat sy alsoo eylaes! door haer slappicheydtGa naar margenoot+ ende louwicheydt Godts toorn ende gramschap over haer ghehaelt hebben. Ende aenghesien datter gheene sonde ghevonden en wordt, de welcke den eenen mensch doet, die den anderen oock niet doen en soude, 't en waer dat hy bewaert wierde door de gratie Godts; soo weest kleyn in uwe eyghene ooghen, ende begheeft u neerstelijck tot het ghebedt, ende tot de Godtvruchticheydt. Aldus heeft den H. Antonius ghetriompheert van sijne vijanden, dus heeft Moyses Amalech verwonnen; ende ten laetsten alsoo veel alsser in den hemel ghelucksalichlijck haer verblijden, hebben in deser voeghen de helle over-wonnen. Het 3. point. Overleght dese woorden van Christus onsen Salich-maker hanghende aen de galghe desGa naar margenoot+ cruys, gelijck tot u gesproken: Komt tot my ghy alle die belast ende beladen zijt, ende ick sal u vermaken.Ga naar margenoot+ Och hoe soet zijn uwe woorden in mijne kele, o aldersoetsten Iesu! maer hoe sullen wy tot u geraken, 't enGa naar margenoot+ zy dat ghy ons treckt met koordekens van Adam, met de koordekens van liefde? Treckt ons, dat bidde ick u, tot u, op dat wy mogen loopen als herten, na de fonteynen der wateren, die nu al-hier vol benoutheden zijn, ende wandelen moeyelijcke ende onsekere weghen; leydt ons in de weghen uwer geboden, ende onder-wijst ons van uwe paden. Wy zijn, eylaes beladen ende over-last met veel sonden; | |
[pagina 269]
| |
staet ons by, ende door de glorie van uwen naem,Ga naar margenoot+ soo verlost ons, noch en veracht ons niet, o Godt die daer zijt onsen Salich-maker. | |
Ghebedt, op dat vvy van veelderley perijckelen in dit leven souden moghen verlost vvorden.MIjne vijanden hebben by alle kanten om-ringhelt, ende eenen stick hebben sy mijne voeten bereydt, endeGa naar margenoot+ mijne siele is t' eenemael verslaghen, mijne ooge is van de verbolghentheydtGa naar margenoot+verslaghen, ende ick ben veroudert onder alle mijne vijanden. VVie sal my leyden tot in de vaste stadt? VVie sal myGa naar margenoot+ verlossen van mijne grammoedighe vijanden? keert u tot my, oGa naar margenoot+ Heere, ende verlost mijne siele, maeckt hy ghesont om uwe bermherticheydt, want daer en is niemandt in de doodt, die uwes ghedachtich is, ende wie sal u in de helle belijden? Laet beschaemt worden, ende seer krachtelijck ontstelt, alle mijne vijanden; laetse beroert worden, ende seer haestelijck hen schamen: VVant den Heere heeft mijn bidden verhoort, den Heere heeft mijn ghebedt ontfanghen. Gaet wech van my, alle die boosheydt vverckt, vvant den Heere heeft de stemme mijns vveenens ghehoort. Ick en sal niet vreesen de duysenden des volcks, die myGa naar margenoot+ om-ringen, vvant ghy hebt my gheroepen o Heere, ende ghy hebt mijnen helper ghevveest. Staet op Heere, ende behoudt ons altijdt, op dat onse vijanden niemermeer d'over-handt over ons en krijghen, maer datse kennen dat dit uvve machtighe handt is, ende dat dit u vverck is, ende ghy zijt ghevvorden eene toevluchtGa naar margenoot+ den armen, eenen helper in bequame tijden, in de tribulatie laetse in u hopen, die uvven name kennen; vvant ghy en hebt niet verlaten de ghene die u soeken Heere; maer ghy hebt die verheven van de poorten der doodt, op dat sy souden verkondighen allen uvve looninghen in de poorten des dochters van Sion. V is de sorghe van den armen ghelaten, der vveesen sult ghy een helper vvesen, soo dick-vvijls als hy u in het ghebedt belijden sal, ende sijne hant op-heffen in 't heylighe, ende u | |
[pagina 270]
| |
Ga naar margenoot+ghebenedijden. VVant uvve ooghen sien op de arme, endeGa naar margenoot+ om de allendicheydt van den behoevighen, ende dat suchten der armen, sult ghy op-staen, ende ons salich maken, ende bevvaren van desen gheslachte in der eeuvvicheydt. Amen. | |
Pracktijcke om de perijckelen te bemercken.TEn eersten, over-loopt met u verstandt, de gantsche wereldt, ende dat op eenen sekeren dach ende ure,Ga naar margenoot+ ghelijck soude moghen wesen onder eenighe solemnele Misse, oft Vesperen, ende bemerckt alle de miserien ende allenden, die d'andere menschen, soo in de siele, als in haer lichaem lijden, ende bedanckt den Heere, dat hy u hier af, door eene besondere gratie bevrijdt heeft. Ten tweeden, aenschouwt som wijlen de wereldt, als met stricken gheheelijck over-deckt: ghelijck den Heyligen Antonius die gesien heeft (dese stricken zijn de creaturen, overmidts dat den mensch met haerder liefde bevanghen zijnde, in de macht van sijnen vijandt komt) ende peynst in welcker voeghen dat ghy u selven ende een ander soudt mogen helpen, ende de selve ontgaen. Ga naar margenoot+Ten derden, stelt u somtijts in den dach, oft ten minsten eens daeghs voor het heylich Sacrament, ghelijck eenen versoen-plaetse, jae dat meer is, ghelijck oft ghy in den hemel waert, met een waerachtich gheloove, ende draeght den Heere alleen uwen strijdt op, ende schrijft hem toe de victorien die ghy behaelt hebt, ende bidt om gratie, dat ghy soudt mogen weder staen de listen ende laghen, van den duyvel, protesteert in sijne Goddelijcke teghen-woordicheydt, dat ghy tot gheender tijden voor goedt ende vast houden en sult, al wat u door eenighe menschelijcke kranckheydt sal over-komen. | |
[pagina 271]
| |
Schiet-Ghebedekens.HEere mijnen Godt in u heb ick ghehopt, behoudt my uytGa naar margenoot+ allen die my vervolghen, ende verlost my. Oordeelt Heere de ghene die my hinder doen, vervvint de Ga naar margenoot+ gene die my bevechten; neemt aen de vvapenen, ende den schildt, ende staet op tot mijnder hulpe. Verlost my uyt de handt mijnder vijanden, ende van mijneGa naar margenoot+ vervolghers. Waerom zijt ghy Heere verre vvech gegaen, ende versmaedtGa naar margenoot+ ons in de bequame tijden, in de tribulatie?
|
|