Den wech des eeuwich levens
(1622)–Antonius Sucquet– Auteursrechtvrij
[pagina 203]
| |
[pagina 204]
| |
AL is't dat ghy tot den Heere bekeert zijt, en weest nochtans niet sonder sorghe; want ons leven is hier eene bekoringhe ende strijt: om dese te weder-staen; soo weet dat ghy staet tusschen [A] Christus uwen Heere, ende den [B] boosen duyvel, die u wederom soeckt te trecken tot de eeuwige bedervenisse, u voor ooghen stellende des [C] wereldts wel-lusten ende [D] ijdelheyt; de [E] sonde lockt u oock door listighe lagen; Maer siet, Christus roept, sijne gebenedijde wonden roepen: ende sijn bitter lijden voor onse salicheyt roept oock tot u; wie sult ghy volghen? aen-siet den loon die der deuchdt belooft is: Bemerct dat de wel-lusten maer eenen ooghen-blick duren ende de straffen eeuwichlijck, versaect dan den bedrieghelijcken vijant, die hier voor-tijts de [F] kinderen van Israel ghesocht heeft weder om te trecken in [G] AEgypten, door begheerlijckheydt des vleeschs: ende nu soeckt hy den wech des hemels te beletten door [H] gulsicheydt, door [I] ghiericheydt, ja oock, die na by den hemel zijn, soeckt hy door [K] ijdele glorie van boven neder te worpen.Ga naar margenoot+ Maer die tot den eynde toe vol-herden sal, die sal salich wesen. | |
[pagina t.o. 204]
| |
IIII 4
|
|