Het hart naar boven. Religieuze poëzie uit de zeventiende eeuw

's Heeren Avondmaelaant.

Is 't weer Dijn' hooge Feest, en ick weer van de gasten?

Maer, Heer, het Bruylofts-kleed daer in ick lest verscheen
Is over halver sleet, jae 't en gelijkt'er geen;
En ick sit moedigh aen als oft' my puntigh pasten.

Hoe waer de wraeck besteedt, soo ghy my nu verrasten,

En uytter deure dreeft in 't eewige geween!
Noch borght ghy my 't gelagh, en, op Geloof alleen
En wat boetveerdigheits, en laet myn' ziel niet vasten.

Dit 's dan 't boetveerdigh hert. maer 't veerdigh gaet niet veer:

't Is geen begonnen werck. Wanneer sal 't boetigh wesen,
Voor nu, voor gisteren, en voor den tijd naer desen,

Eens boetigh voor altoos; en wanneer wilt ghy 't, Heer?

Is 't altijts weer op niews, en altijd weer op 't ouwe?
Oh, dat my 't hol berouw eens endelick berouwe!