Het hart naar boven. Religieuze poëzie uit de zeventiende eeuw

Heilighe Daghen
Aen Vrouw Leonore Hellemans, drostinne van Muyden.aant.

Wel-weergepaerde Weew, door-deughdelike Vrouw,
Die soo voorsichtelik 't pack van den eersten rouw
Gelicht hebt, en geleght op de geleerde schoud'ren
Daer 't wijse Hoofd op staet dat noit en sal veroud'ren;
Bevallige Drostin, die met een taey geduld
Mijn' onmacht hebt geborght, en my mijn' hooge schuld
Van menigh bly gelagh en minnelick onthaelen,
Genadelik gedooght met woorden te betaelen;
Reckt die lanckmoedigheit noch eene span-breed uyt:
Aenveerdt noch eens licht geld, geslagen op mijn' Luyt,
Ter goede rekeningh van danckbare voldoeningh.
Schoon ick mijn uyterste vermogen aen 't voldoen hingh,
't Voldoen en streckte niet. Nu neem ick 't Niewe Jaer
Behendelick te baet, en grijp 't geval by 't haer,
En offer' wat papiers, verguldt met Heilig dagen;
Om of 't u nooden moght tot langhsamer verdragen.

[p. 141]

 

Wat is 't? een hand vol rijms, een Boecksken in den sack,

 

Een Bedelaers geschenk, een Geusen Almanack.

 

Een dingh verseker ik: 't en zijn geen' logen-blad'ren,

20

Noch boeren boerterij. 't Is ernst, en uyt mijn' ad'ren

 

Het binnenste geweld, soo verr haer swackte gaet.

 

't En is geen Sterren-waen, Mevrouw, 't is Hemel-praet;

 

't Zijn tochten van mijn' Ziel, die ick voor henen sende

 

Naer 't geen noyt oor en hoorde en ooge noyt en kende,

25

Noyt menschen hert begreep; gelijk een reis-baer Heer

 

Sijn' huyse-vesters schickt, met krijt en met geweer,

 

Daer hy vernachten will. Bevallen u haer' plichten,

 

Gebruyktse t'uwen dienst. Mijn licht sal beter lichten,

 

Soo ghy het waerdigh kent om mé tot God te gaen.

30

't Is op soo goed weerom: soo s' u niet aen en staen,

 

Ick wacht 'er betere van uw' bescheidentheden.

 

Of wandelt ghy met my, of laet my met u treden:

 

d' Eer komt de Vrouwen toe: gaet voor, en sleept my naer:

 

'k Wil geerne met u gaen naer 't eewigh Niewe-Jaer.