Chaos ofte verwerden clomp

[TReurt Edel Huys Nassouw]

Voyse: Adieu mijn lamm'ren al, etc.

TReurt Edel Huys Nassouw,
En klaeght met herten rouw,
Om dat de doot verslinde
Graef Willems eygen Soon;
Die hy meerder beminde
Als een Koninghs Kroon.

2 Ach! Edel jonge Graef,
Die, als de minste slaef
Sloegh tegen sijn vyanden;
Een ongeluckigh Loot
Dat syn kraght quam ontmanden

[p. 170]

 

Was d' oorsaeck van sijn doot.

 

 

 

3 Doen hy de schoot ontfingh

 

Viel desen Jonghelingh

 

Heel moedeloos ter Aerden,

 

Waer op dat yder riep:

 

Slae hem doot ghy Spaengjaerden,

 

Voort yder tot hem liep.

 

 

 

4 s' Hebben hem getracteert,

 

En soo gemarteliseert

 

Met slagen, en met steken,

 

Tot dat sijn Edel bloedt

 

Quam ten wonde uyt leecken,

 

Klagend' in overvloedt.

 

 

 

5 Ach! in de Bloem uw's deught

 

En in u Lentens Jeught

 

Most ghy Bellona smaecken.

[p. 171]

 

U Vader weet ick sal

 

Tot de wraeck wel geraken

 

Van u te droeven val.

 

 

 

6 U Ziel rust inden Heer,

 

U Rif (tot Hollands eer)

 

Sal steets de Faem vercieren;

 

U hooft sal zijn bekranst

 

Met veel groene Lauwerieren

 

Door uwen Naem beglanst.

 

 

 

7 En op u Graf sal staen

 

Venus, met druck belaen:

 

Schijnend' op Mars te schelden.

 

Bellona spreecktse toe,

 

Vraeght waerom datse velden

 

Dees' dat haer treuren doe.

 

 

 

8 Waer op dan Atrops spreeckt:

 

Zijt hierom niet verbleeckt,

[p. 172]

 

Tis het beschick der Goden;

 

Sijn uren zijn ten ent,

 

Gode heeft hem ontboden

 

In d' hooge Hemels Tent.