Chaos ofte verwerden clomp

[p. 165]

[WAt pocht, en blaest ghy spaensche-kroon-beminders]

Stemme: Beroemt Breda, ghy hooft-stadt, etc.

WAt pocht, en blaest ghy spaensche-kroon-beminders
Op uwe daden, en u groote Slagh,
Wat snorckt en raest ghy groote Slagh-winders,
Als of d' Oraengjens-boom ter Aerden lagh:

Door een Victory

Van u Blockers-dijck,

O krancke glory!

't Schijnt of Spaensche Rijck

Ons dempten in de slijck.

2 Maer denckt vry neen ghy Papen en Nonnen,
Ick lagh u uyt om uwe blijschap groot,
Ghy hebt doch niet een handt-breet Landt gewonnen:
Maer 'k weet de reden, 't was om dat de doot

[p. 166]

 

Lagh op u Lippen,

 

G'lijck een Schip in Zee

 

Stoot aen de Klippen

 

Even gingt u mee

 

Want het u beven dee.

 

 

 

3 Ghy lastert onse Nederlandtsche Helden

 

Door uwe Versen, vals en plomp gemaeckt

 

Maer henght u niet de schrick'lijcke gewelden

 

Die voor Breda nu 't Jaer zijn uyt-gebraeckt:

 

Soo komt ter Tolen

 

Op de Mossel-kreeck,

 

Komt daer weer dolen,

 

Daer de silte-Beeck

 

Het water Bloedt geleeck.

 

 

 

4 Ons Hollants-vorst en vreesde noyt de Wallen

 

Noch diepe Vesten van de Stadt Maestricht,

[p. 167]

 

Kloeckmoedigh heeft hy Wesel overvallen,

 

En dwangh 's Hertogen-bosch tot Hollands plicht

 

Grol wert beklommen

 

Spaengjen mostert uyt,

 

Wilt ghy dan brommen

 

Van u groote Bruydt,

 

Och 't een soete kluydt.

 

 

 

5 Want quaemt ghy eens op 't Hof van Hollant kijcken

 

De teeckens van soo mennig' braven Slagh

 

Ick weet ghy sout al bevende bezwijcken

 

Als ghy 't geflicker voor u oogen sagh,

 

Van veel Standaren,

 

Vaendels, daer 't geschreeuw

 

Brack u Altaren,

 

Die Hollantsche Leeuw

 

Bewaert tot onser eeuw.

 

 

[p. 168]

 

6 Dat doet ons Prins, den Spaensen-kroon-bedwinger

 

Door Gods beleyt, en Neerlands onderstant:

 

Hy is ons Vorst, die als een Blixems-slinger

 

Sijn Vleugels zwaeyt rontom ons Vaders-landt

 

Gaet dan vry streven

 

Op Caloyens kans,

 

Komt liever zweven

 

Om een Schencke-schans,

 

En leert den Beyren-dans.

 

 

 

7 Dus denckt Fortuyn kan haest haer vleugels wenden,

 

En roept geen hey, voor dat ghy steden siet;

 

Want weet den Somer is noch niet ten enden,

 

En 't is voor desen oock wel meer geschiet,

 

Denckt, wy Hollanders

 

Sullen (eer wy gaen)

 

Noch Spaensche Standers

[p. 169]

 

Van u nemen aen,

 

Want s' u t' hans seer belaen.